Dywan z wkładką recenzja

Do tej pory znałam Martę Kisiel głównie z cyklu wrocławskiego, który pokochałam i trzeciej części "Małego Licha" (tu muszę koniecznie nadrobić wcześniejsze części), czyli fantasy dla młodzieży, książki dla dzieci, a teraz komedia kryminalna, która musiała się wydarzyć, gdyż już przy wcześniejszych książkach Autorka potrafiła rozbawić czytelnika nawet do łez (przynajmniej mnie), a i wątki kryminalne się pojawiały.

Tak sobie myślę, że częściowo moje marzenia o przeprowadzce na wieś pokrywają się z tymi Tereski Trawnej, może to być nawet spontan, choć zapamiętam sobie, by w razie czego nie kupować domu z meblami, szczególnie dywany nie są wskazane.

Takie remonty to mi się podobają :)
Zaczynasz od kuchni, bo lodówka puszcza jakieś ekscesy, a lądujesz w domu na wsi marząc o błogiej ciszy na tarasie przy kawie, w moim przypadku jeszcze z książką i kotami :)

A! i z Tereską mam sporo wspólnego, ale Wam zdradzę tylko, że pracuję z "cyferkami" i kiedyś też zajmowałam się księgowością.

Wracając do Tereski, to ona nawet nie wie, co ją czeka w nowym miejscu zamieszkania. Ucieka z rodziną od sąsiedzkiego seksu, a trafia na zbrodnie i trupa, w dodatku nie trupa w szafie, ale takiego zapakowanego w dywan. Na domiar złego na głowę zwala jej się ekscentryczna teściowa. To ona bierze sprawy w swoje ręce i tak obie babeczki przy okazji joggingu rozpoczynają śledztwo, w którym głównym podejrzanym staje się mąż jednej i syn drugiej...

Zagadka kryminalna jest tu takim bonusem, bo najzabawniejsze w całej historii są relacje rodzinne i wykreowane postacie na czele z dobrodusznym mężem oraz rozbrajające dialogi, które charakteryzuje cięty język i ironiczny humor.

"Dywan z wkładką" to zakręcona historia omyłek, która wciąga od pierwszych stron i nie sposób nie pokochać tej rodzinki zaczynając od dzieci przez rodziców i wyjątkową teściową.
To idealna pozycja na oddech od cięższych tematów. Szczególnie rewelacyjnie się tego słucha, nawet nie wiadomo kiedy, a to już koniec.
Uśmiałam się tak jak lubię. Tego potrzebowałam :)
Mam nadzieję, że już się pisze kolejna część, bo chcę więcej.