Anioł w piekle Auschwitz recenzja

W ostatnim czasie temat obozów koncentracyjnych budzi zainteresowanie wielu pisarzy. Spore grono uczyniło z tego maszynkę do zarabiania pieniędzy, przeinaczając fakty i dopisując własną historii. W tej radosnej twórczości nie ma miejsca na prawdę, fakty, czy sięgnięcia do archiwów, czy innych materiałów. Jest opowieść z bramą na okładce, paskami i słowem Auschwitz. Tyle tylko, że środek pozostawia wiele do życzenia. Tym razem miało być inaczej, jak zapewniają nas słowa na okładce: prawdziwa historia. Ile w tym prawdy, a ile zapewnień autora?

"Anioł w piekle Auschwitz" to opowieść o Marii Stromberger austriackiej pielęgniarce, która należała do Narodowosocjalistycznego Związku Niemieckich Pielęgniarek Rzeszy, choć nigdy nie popierała Hitlera. W swojej pracy zawsze kierowała się dobrem pacjenta, empatią i pomocą dla drugiej osoby. Harald Walser z niezwykłą starannością nakreślił obraz odważnej pielęgniarki, która z narażeniem własnego życia ratowała innych. Nie tylko dostarczała pomocne leki, ale przede wszystkim przynosiła potajemne wiadomości, czy też współpracowała z ruchem oporu. W swojej ojczyźnie zapomniane, w Polsce dzięki byłym więźniom darzona ogromnym szacunkiem i uznaniem za swoje wielkie czyny.

Książka to bardzo ciekawy zapis, poparty wieloma materiałami życia i działalności Stromberger. Począwszy od jej dzieciństwa, lat młodości, obozowej działalności, aż do pobytu w obozie internowania dla byłych narodowych socjalistów i jej śmierci. Nie da się ukryć, że autor przyłożył się do napisania pozycji. Dopracował każdy szczegół, opisał każdy aspekt życia pielęgniarki, nie ślizgał się po tematach, ani też nie omijał kluczowych wątków. Mamy tutaj zarówno opis rodzeństwa kobiety, jak i lata nauki Marii. Wszystko to łączy się w całość i pozwala jeszcze lepiej poznać losy zapomnianego anioła.

Nie jest to kolejna bajeczka z Auschwitz w tle. Nie znajdziemy tu treści, które mijają się z prawdą. Jedyne, do czego można się przyczepić to styl pisania autora. Nie mniej jest to historyk, więc taki brak lekkości można mu wybaczyć, bo oddał w ręce czytelnika niezwykle ciekawą i wzruszającą historię.