Margo recenzja

Wyobraź sobie, że jesteś sam. Zupełnie sam. Nikt cię nie kocha. Okazuje się, że twoja matka to samolubna dziwka. Nie masz przyjaciół, kradniesz pieniądze na jedzenie, bo nikt o ciebie nie dba. Błagasz o miłość, ale tego nikt nie dostrzega. Jesteś niewidzialny.

Kiedy Margo jest jeszcze dziewczynką sama jest zdana na swój los. Dziecko uczy się bycia dorosłym, w końcu w osamotnieniu próbuje przetrwać. Los 18-latki całkowicie się odmienia, kiedy na swojej drodze poznaje niepełnosprawnego Judah. Chłopak nadaje nowy sens życiu Margo, a chwile, które wspólnie spędzają ich odmieniają. Pewnego dnia w miasteczku nastolatków, zwanym Bone, dochodzi do zniknięcia dziewczynki. Wkrótce zostaje odnalezione ciało, a to ma być dopiero początek makabrycznej serii zbrodni.

Tarryn Fisher jest bardzo dobrze znaną mi pisarką. To jej piąta książka, którą przeczytałam i muszę przyznać, że strasznie się zawiodłam. Na początku wynudziłam się jak nie wiem, później znowu powieść nabrała takiego zawrotnego tempa, że nie można było zaczerpnąć tchu. Zakończenie było jedynym, wielkim rozczarowaniem. "Co też strzeliło ci do głowy Fisher?!" - miałam ochotę krzyknąć. Pomimo, iż jestem wielką fanką kryminałów i thrillerów, to Tarryn zdecydowanie lepiej wychodzi pisanie romansów.

"Margo" to powieść o smutku, rozczarowaniu, dorastaniu i walce o przetrwanie. Ta historia też jest, (co wielu zaskoczy) o narodzinach seryjnego mordercy.
Czytelniczki trylogii "Love me with the lies" będą rozczarowane. Pomimo, iż wzruszył mnie apel autorki do swoich czytelników, to książkę oceniam słabo. Polecam prawdziwym fanom pióra tej pani.