Recenzja książki Moja droga Emmie Blue

Gdy pierwszy raz zobaczyłam tę książkę, poczułam do niej jakieś niewyjaśnione przyciąganie i stwierdziłam, że muszę ją przeczytać. Trafiła do mnie i dosłownie od razu po nią sięgnęłam. Historia opowiada o tytułowej Emmie Blue, która wysyła balonem list. Przebywa on ponad sto mil i trafia z Anglii do Francji, dzięki temu Emmie zdobywa przyjaciela na całe życie. Po czternastu latach znajomości Lucas, który znalazł list prosi Emmie o rozmowę, bo ma do niej ważne pytanie. W tym momencie historia przybiera nieoczekiwany obrót. Wszystko okazuje się innym niż wcześniej się wydawało.

Książka napisana jest bardzo lekkim i niesamowicie wciągającym stylem, po prostu płynie się przez nią. Postępowanie i portrety psychologiczne bohaterów są bardzo rozbudowane, dzięki czemu możemy dokładnie poznać motywacje ich działań. Autorka wykreowała swoich bohaterów w tak naturalny i prawdziwy sposób, że nie sposób w nich nie uwierzyć i poczuć do nich zarówno pozytywne, jak i negatywne emocje. Nie występuje tutaj znienawidzony przeze mnie motyw ,,gdy wszystko idzie dobrze, zaraz musi się zepsuć". Wszystko jest doskonale umotywowane, a każdy wątek dobrze przemyślany. Nie miałabym nic przeciwko, gdyby książka była dłuższa o sto stron, czuję niedosyt. Myślę, że kilka wątków mogłoby być bardziej rozwiniętych i opisanych. Tylko dlatego dostaje 8/10. Do reszty nie mam się o co przyczepić. Są tu poruszone bardzo ważne kwestie, takie jak: gwałt/wykorzystywanie seksualne, brak ojca, nieobecna w życiu matka, niewierni przyjaciele, bezgraniczne poświęcenie, przyjaźń na odległość, strata bliskich, życie w kłamstwie. Nie można tego sklasyfikować jako ,,typowy romans", jednak są tu elementy dobrze wyważonego romansu. Myślę, że to będzie jedna z lepszych książek tego roku, okazała się dużo lepsza niż się spodziewałam. Ogromnie się cieszę, że na nią trafiłam. Nie pogardziłabym jakąś kontynuacją, a jeśli na rynku będzie się pojawiać więcej książek od Lii Louis, na pewno z wielką przyjemnością po nie sięgnę. Od tej po prostu nie mogłam się oderwać.