Córka Króla Piratów recenzja

Siedemnastoletnia piratka Alosa zostaje wysłana przez Króla Piratów na bardzo ważną misję odnalezienia starej mapy, która doprowadzi do legendarnego skarbu. W tym celu daje się uprowadzić na statek wroga. Załoga jednak nie wie, że Alosa jest sprytna, przebiegła, niezwykle inteligenta i wytrwała, a dodatkowo jest córką potężnego Króla Piratów i dysponuje potężnymi umiejętnościami, którymi obdarowała ją natura.

Po książkę sięgnęła ze względu na tytuł, ponieważ od razu skojarzyła mi się z „Piratami z Karaibów”. Kidy byłam małą dziewczynką, uwielbiałam oglądać ten film i nadal z sentymentem do niego powracam. Dlatego, kiedy usłyszałam o „Córce Króla Piratów”, postanowiłam przekonać się, jaka ona jest.

Fabuła historii jest prosta. Od początku wiemy, w jakim kierunku zmierza główną bohaterką, co ją motywuje i na czym skupia uwagę. Alosa musi zdobyć mapę, której każdy pragnie i wokół tego kręci się cała książka. Nastroje są podburzone, na morzu pojawiają się konflikty i starcia. Z początku ciężko było mi wkręcić się w historię, ale w późniejszych etapach akcja przyśpieszyła i napięcie sięgało zenitu. Ciekawie opisane jest samo przebywanie na statku, ponieważ to tutaj w większości rozgrywa się przygoda Alosy. Uważam jednak, że minusem jest krótkość książki, gdyż kiedy akcja pnie się do przodu, za chwilę dochodzimy do ostatniej strony i zostajemy z pustymi rękami.

„Dziewczyno, masz twarzyczkę anioła, ale język węża”.

Alosa jest główną bohaterką i narratorką. Dziewczyna skrywa w sobie wiele tajemnic i nadzwyczajnych talentów. Nie można odmówić jej pomysłowości i pomimo tego, że czasami działa zbyt pochopnie, wybrnie z każdej sytuacji i nie da sobie wejść na głowę. Intrygująca jest jej relacja z niesamowicie przystojnym i zdolnym pierwszym oficerem Ridenem i ojcem. Sytuacja, w jakiej znalazła się Alosa z pierwszego rzutu oka wydaje się nieciekawa, ale dziewczyna posiada w rękawie parę asów i poradzi sobie nawet z podejrzliwym Ridenem. Podczas czytania zastanawiałam się, w jakim kierunku posunie się ich niewinny flirt, ale autorka nie przesadziła z romansem, co wyszło ze smakiem i jestem zaintrygowana rozwinięciem ich wątku. Na temat Króla Piratów i jego postępowania mam swoje własne teorie, ale nie będę wam ich zdradzać i odbierać tej przyjemności.

„Każdy ma tajemnice. Wszyscy zbyt byśmy się odsłaniali, gdybyśmy nie byli w stanie zatrzymać pewnych informacji dla siebie”.

„Córka Króla Piratów” to dobrze napisana morska przygoda, której towarzyszą świetnie wykreowani bohaterowie i szalone piracie słownictwo. Przygotujcie się na dobrą zabawę. Autorka ma w zanadrzu parę ciekawych haczyków, które z pewnością was zaskoczą. Do A ma jeszcze do dopowiedzenia B, więc napewno sięgnę po drugą część!

- To, jak gotowi na fantastyczną przygodę?
- Aye, aye kapitanie!