Recenzja książki Czas gniewu

Miłośniczki (i miłośnicy) rodzinnych sag mają w czym wybierać. Ten gatunek od lat cieszy się ogromnym zainteresowaniem czytelników. Ja również jestem wielbicielką tego typu literatury. Swego czasu zachwyciłam się książkami Sylwii Ziętek, Agnieszki Janiszewskiej czy Lucyny Olejniczak. Ostatnio zaś moje serce skradła Anna Sakowicz i jej opowieść o losach gdańskiej rodziny Jaśmińskich.

Po lekturze pierwszego tomu Jaśminowej sagi pod tytułem "Czas grzechu" z utęsknieniem czekałam na kontynuację tej historii i gdy w moje ręce trafił drugi tom tej opowieści przepadłam dla świata na wiele godzin.
"Czas gniewu" to powrót na Pomorze gdzie Wolne Miasto Gdańsk i jego mieszkańcy stają w obliczu zbliżającej się nieuchronnie wojny. W tym tyglu kulturowym gdzie Polacy, Niemcy i Żydzi przez lata żyli obok siebie i ze sobą we względnym spokoju nastaje czas terroru i niemieckiej okupacji. Rodzina Jaśmińskich, introligator Antoni i jego dzieci i wnuki aby przetrwać muszą przystosować się do tej trudnej sytuacji. Udaje im się uniknąć deportacji, jednak wojna nie oszczędza nikogo. Śmierć najbliższych, gehenna obozów koncentracyjnych, praca przymusowa dla III Rzeszy stają się tez udziałem tej rodziny. Jednak mimo tego piekła na ziemi i niepewności jutra życie toczy się dalej. Jest w nim oprócz smutku i żałoby miejsce na miłość, namiętność, i gwałtowne porywy serca.
Kończy się wojna, nastaje okres stalinizmu który również zbiera swoje żniwo. A mimo to rodzina Jaśmińskich trwa. Choć już niekompletna i okrutnie poraniona stara się odnaleźć w nowej rzeczywistości, choć los nie szczędzi jej kolejnych przykrych niespodzianek.

Barwne postacie (uwagę przykuwają zwłaszcza kobiety, które są siłą tej rodziny), wciągająca fabuła i obraz Gdańska szarpanego przez wiatry historii to niezaprzeczalne atuty tej powieści. Mnie poruszyły również fragmenty opisujące moją ukochaną Warszawę krwawiącą w trakcie Powstania Warszawskiego i zrównaną przez okupanta z ziemią.
Anna Sakowicz ma dar snucia opowieści, która nie razi banałem, fabuła zaś nie opiera się li tylko na niemożliwych zbiegach okoliczności, co niestety często ma miejsce w tego typu literaturze. Jeśli dodać do tego piękny język i styl to otrzymujemy powieść która ma szansę zapaść czytelnikom w głęboko w pamięć. Czekając na kolejny tom Jaśminowej Sagi zachęcam Was do lektury tego cyklu. Moc wzruszeń gwarantowana.

Za egzemplarz książki dziękuję Wydawnictwu Poradnia K.