„W artykule zatytułowanym „Czarna klątwa zawisła nad Osagami” dziennikarz „Literary Digest”, pisma o zasięgu krajowym, zauważył, że do członków plemienia „strzelano na łące i gdy siedzieli w samochodzie, innych truto, a nawet wysadzano w powietrze, kiedy spali w domu”. Dalej pisał: „Tymczasem klątwa wisi nad Osagami. I nikt nie wie, kiedy to się skończy”. Najbogatsi ludzie świata stali się najczęściej mordowanymi ludźmi świata.Prasa nazwała później te zabójstwa „tak mrocznymi i okropnymi jak żadne inne w tym stuleciu” i „najkrwawszym rozdziałem w kryminalnej historii Ameryki”. [s.107]
„Wszelkie próby rozwiązania zagadki spełzły na niczym. Z powodu anonimowych pogróżek sędzia pokoju zarzucił dochodzenie mające wyjaśnić przyczyny zgonów. Był tak przerażony, że prawie nie rozmawiał o morderstwach, schował się w pokoju na tyłach budynku i kazał zaryglować drzwi. Nowy szeryf hrabstwa nawet nie udawał, że zamierza zająć się tą sprawą”. [s.107]
„Im dłużej White przyglądał się przepływowi pięniędzy Osagów, tym więcej zepsucia widział dookoła. Chociaż niektórzy biali opiekunowie i administratorzy próbowali działać w interesie członków plemienia, nieporównywalnie więcej wykorzystywało system do okradania ludzi, których rzekomo chronili. Wielu opiekunów kupowało dla swoich podopiecznych towary po zawyżonych cenach we własnych sklepach lub magazynach. W zamian za łapówki kierowali podległych im Osagów do konkretnych sklepów i banków. Twierdzili też, że kupują domy i ziemię dla Indian, podczas gdy w rzeczywistości kupowali je dla siebie. Niektórzy wręcz jawnie ich okradali. W raporcie rządowym szacowano, że do 1925 roku opiekunowie przywłaszczyli sobie z kont swoich podopiecznych co najmniej osiem milionów dolarów. […] Ten tak zwany indiański interes, jak odkrył White, był przemyślana operacją przestępczą, w której uczestniczyły różne warstwy społeczne”. [s. 164-165]
„Wiosną 1923 roku, po otrzymaniu prośby o pomoc, którą rada plemienia Osagów wysłała do Departamentu Sprawiedliwości, ówczesny dyrektor Biura Śledczego Burns (poprzednik Hoovera - dopisek ML) zlecił jednemu z agentów przeprowadzenie śledztwa w sprawie morderstw, których liczba wzrosła do co najmniej dwudziestu czterech. Agent spędził kilka tygodni w hrabstwie Osace, po czym doszedł do wniosku, że „kontynuowanie śledztwa jest bezcelowe”. Później kierowano tam również innych agentów, jednak na próżno. Osagowie musieli sfinansować część federalnego dochodzenia z własnych pieniędzy - suma ostatecznie sięgnęła dwudziestu tysięcy dolarów, co stanowiło odpowiednik dzisiejszych prawie trzystu tysięcy dolarów”. [s.119-120]
Moja ocena:
Najgłośniejsza książka non-fiction ostatnich sezonów! Dziennikarz magazynu „The New Yorker” i autor bestsellera Zaginione miasto Z na tropie jednej z najbardziej wstrząsających zbrodni w amerykańskiej...
Przyznam, że zanim jeszcze zaczęłam czytać ,,Czas krwawego księżyca" miałam moment zwątpienia. Dopiero co skończyłam czytać Oppenheimera, wcześniej też czytałam dwa dosyć mocne reportaże i wydawało m...
Świetny reportaż historyczny, który mogę polecić Wszystkim zainteresowanym omawianą tematyką. Znakomita synteza odsłaniająca kulisy zapomnianej zbrodni, wydarzenia te miały miejsce w latach 20 XX wi...
Zanim przeczytałam „Psychologię wojny” Leo Murray, za najlepszą książkę o psychologii wojny i zabijania uważałam „On killing” płk. Dave’a Grossmana. Po przeczytaniu ksią...
Recenzja książki Psychologia wojny„[…] spokojna pewność siebie, wsparta u Porschego ogromną wiedzą w zajmujących go dziedzinach i rozległymi zainteresowaniami, wielu urzekała. Dzięki temu łatwo znajdo...
Recenzja książki Ferdinand PorscheElżbieta Stępień w swoim cyklu "Czego nie wiesz o Aniołach" po raz kolejny zabiera czytelników w emocjonalną podróż, w ...
Recenzja książki Jestem przy tobieJeszcze nie dawno Marcelina zarzekała się, że seria Detektyw jest zakończona. Jednak po przeczytaniu ,,Eryka" czułam, ż...
Recenzja książki AlanOn — bogaty, przystojny piłkarz, znanego klubu, gwiazda piłki nożnej. Ona - Aida Manzano pewna siebie, niewierząca w m...
Recenzja książki Serce w grze