Czekoladowe Zacisze recenzja

Oboje załamani rozstaniem, nie potrafią zapomnieć o swojej miłości.Bolesne sekrety ukrywane latami mogą zniszczyć ich kruche serca.
Jack po rozstaniu z Amy wyjeżdża do Poole. Nie spodziewa się, że wraz z silnym sztormem wróci do niego kobieta, która jeszcze niedawno była centrum jego świata. Wraz z Amy powracają również nagromadzone tajemnice. Nadszedł odpowiedni moment, by oboje wyjawili głęboko skrywaną prawdę. Czy na przekór losowi i spełniającym się przepowiedniom starej cyganki odnajdą drogę do siebie? Jak zareagują, gdy zderzą się z przeszłością, o istnieniu której nie mieli pojęcia?

„-Obiecaj, że bez względu na to, co się w twoim życiu wydarzy, będziesz walczyć o siebie i o swoje szczęście. Musisz, rozumiesz? Musisz to zrobić dla siebie, dla mnie i dla niego też. Obiecaj, że nigdy już nie pozwolisz się zranić, że nie będziesz uciekać…
-Obiecuję”.

„Czekoladowe zacisze tom 2” autorstwa Monika Cieluch.

Jest to kontynuacja pozycji o tym samym tytule. Warto więc wiedzieć, iż przy jej zrozumieniu przyda się znajomość tomu pierwszego. A nawet bym powiedziała, iż jest to niezbędne do tego, by zrozumieć treść książki.

Ja jako, iż pierwszą część mam już dawno za sobą z przyjemnością wróciłam do losów Jacka i Amy. Ucieszyłam się także, że książka nie straciła, swojego cudownego klimatu bowiem autorka na powrót zabiera nas czytelników w cudowną historię miłosną kuszącą zapachem i ciepłem czekolady.

Przy tym wszystkim przesadnie nas nie osładza. Fabuła opowiada o bólu, troskach i tęskności, ale także o radościach, nadziei i przyjaźni. Inaczej ujmując, jest to historia o ludzkich uczuciach i więziach.

Całość przy tym czyta się dość swobodnie i w miarę szybko. Ułatwia to zarówno czcionka tekstu (tak ja na to zwracam uwagę), jak i sam styl autorki.

Naprawdę polubiłam bohaterów tak jak ich losy. Zakochałam się w cieple tej pozycji i w jej niesamowitym klimacie. Jest to jeden z tych romansów, których nie umiem i nie chcę oceniać nisko.

Szczerza polecam każdemu, kto czytał tom pierwszy, a jeśli ktoś nie miał, takie szansy zachęcam do nadrobienia zaległości.