Czekoladowe Zacisze recenzja

„Czekoladowe Zacisze tom 2” to książka autorstwa Moniki Cieluch, drugi tom dylogii, wydany przez Wydawnictwo Szósty Zmysł.

Pierwsze spotkanie z twórczością autorki wspominam bardzo dobrze, a przede wszystkim - emocjonalnie. Aktualnie dostajemy dalszy ciąg historii Amy Smith i Jacka Shron’a, którzy poznali się w Czekoladowym Zaciszu.

Amy jest odważną kobietą, która niemało przeżyła w swoim dotychczasowym życiu. Jack jest troskliwy, wspierający, potrafi pokazać, jak bardzo zależy mu na Amy. Oboje jednak skrywają tajemnice i, jak to zwykli ludzie, mają wady i ciągnącą się za nimi przeszłość, które rzutują na wspólną przyszłość.

Jack po rozstaniu z Amy wyjeżdża do Poole. Jednak traf chce, że para spotyka się ponownie i próbuje okiełznać chaos życiowy. Wraz z powrotem relacji, wracają również tajemnice i dylematy bohaterów.

Monika Cieluch zabiera nas w przygodę przepełnioną demonami przeszłości, kłodami rzucanymi pod nogi i niepewnością co do przyszłości. „Czekoladowe Zacisze” za sprawą bohaterów, z którymi łatwo jest się zżyć, dostarcza nam całej gamy emocji. Chcemy, aby Amy i Jack w końcu osiągnęli wymarzone szczęście i spokój, ale już od pierwszych stron wiemy, że nie będzie to tak łatwe, jak mogłoby się wydawać.

Książka jest historią o przeznaczeniu, które nieustannie pcha bohaterów ku sobie, a także o bolesnej przeszłości, trudzie dźwigania na barkach konsekwencji pewnych zdarzeń. Autorka pokazuje nam, jak ważna jest relacja z drugą osobą, rozmowa, przepracowanie wewnętrzne wszystkiego tego, z czym od dawna się zmagamy. Istotną rolę gra tutaj kwestia szczerości i jej braku przy budowaniu relacji.

W książce nie mamy spektakularnie zaskakujących zwrotów akcji, chociaż i one się pojawiają. Schemat książki jest dość jednoznaczny, chociaż niekiedy nieprzewidywalny. Jeśli chodzi o wykonanie, to autorka sprostała wyzwaniu. Tutaj nie chodzi też aż tak bardzo o pościgi, wybuchy, ale o relacje, uczucia. Autorka, w natłoku skrywanych tajemnic przez bohaterów, jest w stanie poruszyć czytelnika i zaangażować podczas czytania, co też nieczęsto się zdarza, aby faktycznie zżywać się z bohaterami i przez chwilę żyć ich życiem.

Książka jest również refleksyjna, momentami lekko podkolorowana, ale również bije od niej pewnego rodzaju autentyczność. Podczas lektury zastanawiamy się, ile tak naprawdę jest w stanie znieść człowiek i zdajemy sobie sprawę z tego, jak ważne są w życiu bliskie relacje z innymi osobami.

„Czekoladowe Zacisze” to dylogia dla osób, które lubią czuć, odczuwać, przeżywać i napawać się emocjami. Autorka z jednej strony prowadzi spokojną akcję, a z drugiej, w ułamku sekundy, dostarcza nam ogromnej bomby emocjonalnej.

Za egzemplarz do recenzji dziękuję Wydawnictwu Szósty Zmysł