Spod zamarzniętych powiek recenzja

Uwielbiam książki pisane przez ludzi z pasją. "Spod zamarzniętych powiek" autorstwa Adama Bieleckiego i Dominika Szczepańskiego okazała się właśnie taką świetną lekturą! 

Autor opisuje w niej swoją życiową pasję - himalaizm. Dowiemy się z niej, jak to się wszystko u niego zaczęło ze wspinaczką, jak radził sobie z trudnościami w dążeniu do spełniania swych wspinaczkowych marzeń i jak wygląda rzeczywistość na wysokości kilku tysięcy metrów. Jestem pełna podziwu dla ludzi wspinających się na takie wielkie wysokości. To ekstremalny wysiłek dla ciała i umysłu. Kilkadziesiąt stopni mrozu, wiatr, śnieg, lodowce - to codzienność himalaistów. Zdumiewa mnie to, że czerpią oni przyjemność z tak wyczerpujących przeżyć. Jednak muszę przyznać, że oglądając świetne zdjęcia w książce, zazdrościłam autorowi przebywania w takich niesamowitych miejscach i możliwości przekraczania własnych granic wytrzymałości. W wysokich górach człowiek musi czuć się zupełnie inaczej i jest to z pewnością po części i duchowe przeżycie. 

Książkę czytałam z zapartym tchem. Jest napisana lekko i przyjemnie. Nie ma w niej wywyższania się i wymądrzania. Jest za to porządna dawka przeżyć autora związanych z jego życiową pasją