Dom obok recenzja

Klaudia Muniak po raz kolejny wyczarowała niepokojącą i mocno wchodzącą pod skórę historię. Tematy medyczne, tak charakterystyczne dla autorki, znalazły swoje miejsce również w tym thrillerze. Ile razy ja się nadenerwowałam podczas czytania tej książki, nie zliczę. Natomiast uważam to za pozytywny aspekt, bo pokazuje to, jak bardzo ta historia potrafi wchłonąć czytelnika i wywołać w nim mnóstwo emocji.

Głównym winowajcą moich złości była dwutorowa prowadzona narracja. Z jednej strony widzieliśmy aktualne wydarzenia oczami Mileny, porwanej dziewczyny, a z drugiej jej siostry Laury. To, w jaki sposób przez wiele stron postrzegały jednego człowieka dziewczyny, było mocno frustrujące. I na tym etapie byłaby w stanie ocenić tę książkę na takie 6 gwiazdek. Natomiast to, co wydarzyło się później, mocno zmieniło moje postrzeganie tej historii.

To, co mnie mocno przyciąga do książek Klaudii Muniak, to bardzo dobrze rozwinięte profile psychologiczne. Autorka nie opisuje nadmiernie przeżyć bohaterów, ale tak potrafi ubrać w słowa proste wypowiedzi i opisy sytuacji, że łatwo możemy sobie wyobrazić co czują bohaterowie i co w danym momencie musi dziać się w ich głowach. Jedynym aspektem, który w aspekcie pisarskim troszkę mi zgrzytał, były dialogi. Początkowo wydawały mi się infantylne i nie pasujące do historii, później jakoś się do nich przyzwyczaiłam i nie przeszkadzało mi to tak bardzo.

,,Dom obok" to thriller pokroju tych, w którym wydaje się wam, ze wiecie wszystko, a finalnie okazuje się, że nie wiecie nic. Autorka sprawnie lawiruje miedzy perspektywami i tak dobrze wyjaśnia mechanizmy zachodzące w ludzkim umyśle, że jestem w stanie uwierzyć we wszystko, co podaje mi na tacy. Od początku wydaje nam się, że historia może pójść tylko w jednym kierunku - nic bardziej mylnego Ale czy na pewno wszystkie nasze podejrzenia okazały się nie trafione? I tutaj dochodzimy do zakończenia, które mnie wbiło w fotel i uważam je za genialne rozwiązanie. W pewien sposób otwarte, pozostawiające z własnymi podejrzeniami i wnioskami - to lubię!