Aż po horyzont. Tom I recenzja

Do tej pory nie miałem styczności z twórczością pani Agnieszki Janiszewskiej. Oczywiście w naszych bibliotekach wypożyczam książki tej autorki, ale bardzo rzadko sięgam po tego typu literaturę. Aż do momentu, gdy w Klubie Recenzenta zobaczyłem pierwszy tom książki pt.: Aż po horyzont. Zdecydowałem się na taką lekturę, ponieważ postanowiłem odpocząć od wszystkich sensacji, kryminałów, chciałem po prostu przeczytać coś innego, licząc, że tego typu literatura, przeważnie dedykowana dla kobiet, da mi również powody do satysfakcji z przeczytanej lektury.

Agnieszka Janiszewska jest absolwentką Uniwersytetu Warszawskiego, a na co dzień wykłada historię w liceum ogólnokształcącym. Historia to jej pasja, a ja wcale nie dziwię się dlaczego. Wszystko w rękach... nauczycieli, którzy w uczniach potrafią zaszczepić ziarnko, które pozwoli zakiełkować. I tak było z panią Agnieszką. Nauczyciele historii wywarli duży wpływ na jej zainteresowania. Dlatego swoje powieści obyczajowe osadza w ciekawych, czasami dramatycznych, a nawet strasznych czasach dla ludzkości, jakim była II wojna światowa i to, co się działo po zakończeniu jej w naszej Polsce.. Nie inaczej jest z powieścią "Aż po horyzont". Akcja powieści, która nie jest jakaś zawrotna, rozgrywa się w latach 70. ubiegłego stulecia w Warszawie, a także w Jaktorowie, podwarszawskiej wsi, położonej obecnie w powiecie grodziskim. Przenosimy się także do Francji, do Paryża, gdzie powojenna rzeczywistość różni się od tej w Polsce. Jednak wiele dzieje się w czasach, które dla głównej bohaterki powieści, Weroniki Piontkowskiej, są odległe, rozmazane. To czas, który pragnie sobie przypomnieć. Jej życie nie jest usłane różami, choć często wraca z Warszawy na wieś, gdzie czuje się zdecydowanie lepiej, wśród natury, wśród pachnących pól, przepięknych lasów. Jest rozwiedziona, ma dwóch wspaniałych synów, ale wkrótce okazuje się, że rodzinny dom kryje wiele tajemnic. Tajemnic, które chciałaby poznać, ale jej ojciec wcale nie chce się nimi podzielić. Coś, co wydarzyło się dawno temu, zostało ukryte, nie powinno wyjść na światło dzienne.

Co miała z tym wspólnego siostra jej ojca, Wanda? Dlaczego opuściła kraj, by zamieszkać w odległej, jak na tamte czasy, Francji? Co takiego skrywa ojciec Weroniki?

Książkę otrzymałem z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl., za co serdecznie dziękuję. I już od razu biorę się za drugi tom!