Czy wspominałam, że Cię kocham? recenzja

Rodzice Eden rozwiedli się kilka lat temu, nagle otrzymuje zaproszenie od swojego ojca, by spędziła z nim wakacje. 8 tygodni. Ciężko jej się zdecydować na taki krok, ponieważ nie widziała ojca od rozwodu rodziców , lecz jedzie pełna nadziei, że odnowi kontakt z ojcem. Ojciec mieszka w słonecznej Santa Monica, wraz z nową żona i trzema przybranymi synami. Doznaje szoku gdy odkrywa, że jej przybrani bracia to nie są wcale jakieś maluchy, a wręcz przeciwnie - nastolatkowie. Mimo tego że młodsi przyrodni bracia wydają się  mili, to najstarszy - Tyler, jest zbuntowanym nastolatkiem. Wobec Eden zachowuje się chamsko, jest wybuchowy oraz ma strasznie wybujałe ego. Nasza bohaterka mimo wszystko zaprzyjaźnia się z jego paczką znajomych i zaczyna imprezować i łamać zasady. Tyler zostaje dla Eden zagadką, którą próbuje za wszelką cenę rozgryść. Gdy on zaczyna się przed nią otwierać powoli, w jej sercu zaczyna się rodzic uczucie. Uczucie które jest zakazane i które może zostać odwzajemnione. 
Książka jest napisana przyjemnie i czyta się ją bardzo szybko. Mimo że powiela schemat większości młodzieżowych romansów, to miłość przyrodmiego rodzeństwa jest powiewem świeżości. Książka mi się bardzo spodobała i z bólem serca czytałam ostatnie strony. Dobrze że miałam pod ręką kolejną część i nie byłam trzymana w niepewności przez jakiś długi okres.