Pieśń Ognia. Tom 3. Ognisty wiatr recenzja

Dążenie do celu

Autor: @enga ·1 minuta
2011-03-16
Skomentuj
Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!
Po przeczytaniu tomu pierwszego i drugiego byłam urzeczona. Nic się nie zmienia - ostatni tom zachwycił mnie tak samo.

Bohaterowie opowieści - Bowman i Kestrel - wraz z rodziną i ludźmi, którzy zaufali ich matce, prorokini, są w drodze do wytęsknionej, a jednocześnie nieznanej im Ojczyzny. Droga jest cieżka, zapasów mało, pogoda zła, więc podążanie za czymś nieznanym, wizją widzianą tylko przez Irę Manth wymaga dużego samozaparcia. Na wędrowców czeka oczywiście wiele przeszkód, ale również różnorakie pokusy. Wiele razy muszą radzić sobie z różnorakimi przeszkodami, a marsz powinien przecież być szybki. Za nimi podąża groźba Ognistego Wiatru niszczącego wszystko, co napotka na swojej drodze.

Fabuła opiera się głównie właśnie na podróży, dążeniu do wymarzonego celu. Dało to możliwość podkreślenia jak ważna w stosunkach międzyludzkich jest ufność, zrozumienie, wiara, dobra wola. Z jednej strony mamy Irę, jej wizje i niezachwianą wiarę w ich przesłanie, a z drugiej grupę ludzi, którzy w czasach nieszczęść, śmierci i zniszczenia zdecydowali się powierzyć swój los właśnie jej i jej wizjom. Podążają za nią mimo problemów z zapasami, groźby zamarznięcia, ataków, mimo nieznanego celu podróży. Jaka będzie ta podróż? Co się w trakcie niej wydarzy? Czy znajdą swoją Ojczyznę, a jeżeli tak, to jaka ona będzie?

Kolejnym wątkiem jest wątek bliźniaków - wybranych potomków pierwszego proroka. W nich jest nadzieja na uratowanie świata, na zwyciężenie zła. To właśnie dzieci - potomkowie proroka w niespokojnych czasach muszą pojąć ogromną wiedzę i dołączyć do Pieśniarzy Wiatru, służby, która wymaga oddania życia. Bowman, czy Kestrel? Tylko jedno, a może oboje? Kto się poświęci dla ludzkości?

Mamy tutaj wiele różnych wątków, wygląda to na cechę charakterystyczną tego cyklu. Widzimy też dalszy rozwój bohaterów, dojrzewanie, wewnętrzne przemiany. Wszystkie wątki, które pojawiły się w pierwszych dwóch tomach zostają połączone i zgrabnie zamknięte.

Jeżeli chcecie poznać różnorodny, baśniowy świat, fajnych bohaterów i bardzo ciekawą i mądrą opowieść sięgnijcie po trylogię „Ognisty Wiatr”! Ja mam nadzieję, że Fabryka Słów zdobędzie dla nas kolejne powieści tego autora, bo to wartościowa proza.

[Recenzję opublikowałam wcześniej na moim blogu - http://ksiazkowo.wordpress.com]

Moja ocena:

Data przeczytania: 2011-03-14
Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Pieśń Ognia. Tom 3. Ognisty wiatr
Pieśń Ognia. Tom 3. Ognisty wiatr
William Nicholson
8/10

Nadszedł czas okrucieństw. Czas zimy, głodu i zła. To nie jest dobra pora na podróż, ale Manthanie nie mają wyjścia. Jeśli chcą dotrzeć do swojej ojczyzny, muszą zdążyć, nim nadejdzie ognisty wiat...

Komentarze
Pieśń Ognia. Tom 3. Ognisty wiatr
Pieśń Ognia. Tom 3. Ognisty wiatr
William Nicholson
8/10
Nadszedł czas okrucieństw. Czas zimy, głodu i zła. To nie jest dobra pora na podróż, ale Manthanie nie mają wyjścia. Jeśli chcą dotrzeć do swojej ojczyzny, muszą zdążyć, nim nadejdzie ognisty wiat...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Pozostałe recenzje @enga

Każdy kot ma dwa końce
Kocio-ludzka rzeczywistość

Nie może to być recenzja w typowym tego słowa znaczeniem, bo też i książka nie jest typowa. Wszyscy znamy masę mniej lub bardziej ciekawych polskich przysłów i powiedzeń,...

Recenzja książki Każdy kot ma dwa końce
Matki, żony, czarownice
Saga o kobietach

Joanna, czterdziestoletnia żona i matka, szczęśliwa i spełniona kobieta. Pochodzi z rodu nietypowych kobiet, które zawsze mają burzliwe i niewiarygodne życie. A jak to wy...

Recenzja książki Matki, żony, czarownice

Nowe recenzje

Pocałunki w ciemności
Pocałunki w ciemności
@marcinekmirela:

RECENZJA „POCAŁUNKI W CIEMNOŚCI” AUTOR: NELL GRUDZIEŃ WYDAWNICTWO: ALE „Muzyka była ogromną potęgą, a j...

Recenzja książki Pocałunki w ciemności
Zatokowa dewiacja
Nie da się iść przez życie, nie ryzykując
@WioletaSado...:

"Nie da się iść przez życie, nie ryzykując (…)". "Artefakt umysłu" i "Niezabliźniona nić" to tytuły dwóch wcześniejsz...

Recenzja książki Zatokowa dewiacja
Dama w kapeluszu
„Dama w kapeluszu” Anna Stryjewska
@martyna748:

Dzisiaj mam dla Was recenzję książki, po którą postanowiłam sięgnąć z dwóch powodów. Pierwszy z nich jest taki, że uwie...

Recenzja książki Dama w kapeluszu
© 2007 - 2024 nakanapie.pl