Diabelska góra recenzja

” Diabelska Góra” Douglasa Prestona i Lincolna Childa to trzeci tom serii kryminalno-sensacyjnej z archeolożką Norą Kelly i agentką FBI Corrie Swanson,
Nora Kelly poważna, uznana w środowisku zawodowym archeolożka kryminalistyczna otrzymuje propozycję udziału w wykopaliskach w miejscu incydentu w Roswell z 1947 roku. Miejscu strefy 51, w którym w 1947 roku rozbiło się... UFO. Odmawia uważając to za ponury żart. Tym samym jest zmuszona opuścić instytut. Zaraz po tym dostaje podobną propozycję od Lucasa Tappana, ekscentrycznego miliardera. Skuszona możliwością zarobku dużych pieniędzy i przede wszystkim ze względu na brata zgadza się. Głównym zadaniem Nory wyznaczonym przez zleceniodawcę jest szukanie śladów i dowodów na istnienie UFO. Po rozpoczęciu prac znajduje w piaskach pustyni dwa ciała, mężczyzny i kobiety wyglądające na ofiary morderstwa. Sprawą zajmuje się agentka specjalna Corrie Swanson z FBI. Wkrótce dochodzi kolejnych incydentów.


Świetnie skonstruowana, fantastyczna intryga sprawia, że czytelnik zostaje wciągnięty w rozgrywające się wydarzenia. Ile tam się działo. Szok. Nie ma chwili na nudę. Znajdziemy tu wiele wątków, które przeplatają się ze sobą, a ich rozwój nabiera tempa. Jest wątek kryminalny, jest przygoda i tajemnica UFO, thriller i nawet wątek miłosny. Preston i Child stworzyli atmosferę tajemniczości dla rozgrywających się wydarzeń.
Od początku zostałam wciągnięta w tę historię. Z każdą przeczytaną stroną napięcie stopniowo wzrastało. Akcja rozwijała się szybko. Bohaterowie zostali doskonale wykreowani. Byli wyraziści. Tak różni. Prezentowali odmienne zdania i przekonania.
W literaturze czy filmografii często pojawiają się motywy związane z UFO, z zielonymi ludzikami, ale wciąż nie ma dowodów na ich istnienie. Było wiele tematów z dziedzin związanych z galaktyką, fizyką, chemią. Fajnie było przeczytać taką ciekawą powieść. Tym bardziej że bohaterowie, którzy próbowali zgłębić ten ciekawy temat byli niesamowicie ludzcy, a tło wydarzeń sprawiało, że im kibicowaliśmy. Lekturę czyta się szybko i sprawnie, ale to dzięki językowi i stylowi autorów.


Bardzo dziękuję Agencji PRart Media oraz Pani Bognie Piechockiej za możliwość przeczytania tej książki