Czarny portret recenzja

Nie znałam twórczości autorki oraz poprzednich części z cyklu, ale uważam, że również można zacząć od trzeciej części. Zawsze można sięgnąć po poprzednie tomy w międzyczasie i nadrobić zaległości czy też bliżej poznać bohaterów.

Grupa seniorów wyjeżdża na wycieczkę do Kołobrzegu, którą funduje tajemniczy sponsor, o którym nikt z uczestników nic nie wie. Kuba Krall ma przygotować relację z pobytu uczestników nad morzem. Nieoczekiwanie najstarszy z uczestników wycieczki, Zygmunt Gretkowski, znika i umiera w niejasnych okolicznościach. Sprawa wydaje się być dziwna i zagadkowa. Do Kołobrzegu zmierza małżonka Zygmunta, która również w drodze nad morze, zostaje pozbawiona życia. Czyżby jakieś fatum wisiało nad rodziną? A może łączyła ich jakaś tajemnica, która nigdy nie miała ujrzeć światła dziennego? Zygmunt w przeszłości był znanym i cenionym konserwatorem obrazów i wiele widział i wiedział. Przeszłość chodziła za nim i nie dawała spokoju. Mężczyzna w ostatnich latach życia pracował nad książką, która dokumentowała jego pobyt w ośrodku nazistowskiej organizacji Lebensborn działającym przed laty w Połczynie-Zdroju. Na jaw mogą wyjść szokujące ustalenia i informacje. I wiele osób chciałoby, aby przeszłość została nadal utajniona i nie ujrzała światła dziennego. Widać komuś bardzo zależało na tym, aby dzieło Zygmunta nadal pozostało schowane w szufladzie. Tajemniczą śmiercią mężczyzna zajmuje się policjantka Inga Rojczyk. Przy udziale i współpracy z Kubą dokonuje szokujących ustaleń, a trop wiedzie do czasów II wojny światowej, gdy naziści rządzili światem. Mordy, germanizowanie dzieci, rodzenie dzieci dla niemieckich rodzin, kradzieże i grabieże dzieł sztuki to tylko nieliczne z przewinień faszystów. Do jakich ustaleń dojdą Inga z Kubą i jak skończy się ich przygoda? Czy będą w niebezpieczeństwie i czy ich dawna zażyłość wpłynie na ich obecne relacje i wspólną pracę? Czy mężczyzna będzie na tyle odporny, aby poradzić sobie z nałogiem? Co łączy sponsora wycieczki z Zygmuntem Gretkowskim i dlaczego się teraz ujawnił?

Czarny portret to opowieść, w której prawda łączy się z fikcją literacką. Fabuła jest przedstawiona na dwóch płaszczyznach czasowych, obecnie i w czasie II wojny światowej. Dzisiaj są odkrywane konsekwencje działań, które miały miejsce wiele lat wcześniej. Warto się wsłuchać uważnie w głos przeszłości, aby skutecznie rozwiązać intrygujące zagadki.

Styl pisania autorki prosty i czytelny, czyta się przyjemnie i z zaciekawieniem. Fabuła rozbudowana, pojawia się kilka wątków, które trzeba połączyć wspólnym elementem w jedną całość. Dla wnikliwych i uważnych. Nastrój stonowany, chwilami niespokojny i przerażający, ale nie może być inny, gdy dotyka się tak trudnych spraw.

Warto nazwisko autorki zapamiętać i wyczekiwać kolejnych tomów z tego cyklu, bo zapewne się jeszcze pojawią. A przynajmniej wiele na to wskazuje.

Warto tę lekturę mieć w domowej biblioteczce. Zachęcam do sięgnięcia po nią!