Słodkich snów recenzja

"Słodkich snów" to już dziesiąty tom cyklu z Aurorą Teagarden, bibliotekarką z małego miasteczka, która ma smykałkę do rozwiązywania zagadek kryminalnych.
Kiedyś seria była takim moim "guilty pleasure", nic ambitnego ale takie lekkie czytadełka by się rozerwać.Niestety mam wrażenie, że ta część pisana jest wybitnie na siłę. 
Spora część tej książki to wątki obyczajowe, Aurora zostaje mamą malutkiej Sophie, mamy więc dużo opisów pielęgnacji noworodka i zachwytów nad dzieckiem. Dodatkowo Aurora choruje na grypę więc czytelnik przez pół książki jest męczony opisami tego jak bohaterka źle się czuje co po kilkudziesięciu stronach zaczyna poważnie irytować. Zagadka kryminalna dotyczy zniknięcia opiekunki małej Sophie i zwłok znalezionych w ogrodzie Aurory. Niestety nie jest zbyt interesująca. Gdzieś na obrzeżach fabuły czają się ciekawsze wątki, które aż proszą się o rozwinięcie. Zakończenie również mnie nie usatysfakcjonowało, być może dlatego, że jeszcze przed połową książki domyśliłam się co wydarzyło się w ogrodzie Aurory. 
Charlaine Harris ma specyficzny styl pisania, trochę słaby, w połączeniu z równie słabą fabułą wychodzi książka, o której można jak najszybciej zapomnieć. Moim zdaniem autorka powinna zakończyć cykl. Niestety nie polecam.