Doręczyciel recenzja

„Doręczyciel” to moje drugie spotkanie z twórczością Magdaleny Szwedy. Niestety pierwsze nie należało do udanych, bowiem „Król Midas” nie do końca przypadł mi do gustu. Pomimo wszystko nie zamknęłam się na twórczość autorki i sięgnęłam po jej drugą powieść, czyli „Doręczyciela”

Naszą główną bohaterką jest Lexi Johnson, która od sześciu lat tkwi w chorym małżeństwie. Jej mąż jest psychopatą i tyranem, a ona musi przy nim chodzić jak na szpilkach. Przed ślubem nic nie zapowiadało takiej zmiany w jej wybranku, z kolei po ślubie jej życie zamieniło się w istne piekło. Gdy pewnego dnia jej mąż wraca do domu w nastroju innym niż dotychczas, kobieta przeczuwa, że wydarzyło się coś złego. Wyznanie, które słyszy z jego ust, zwala ją z nóg. Jej mąż Erik zadłużył się u pewnego „złego człowieka”, który teraz domaga się spłaty długu. A żeby spłacić ten dług, no cóż…Erik zaoferował mu swoją żonę…Po burzliwej wymianie zdań, Lexi stwierdza, że zrobi to dla swojego męża, po czym, gdy on wychodzi załatwić kilka sprawa, ta jak najszybciej pakuje swoje rzeczy i ucieka do swojej byłej przyjaciółki Megan, by ta jej pomogła. Gdy mąż Megan słyszy nazwisko osoby, której została sprzedana Lexi, zamiera. Eduardo Lopez sieje postrach niemal u każdego, a o jego okrucieństwie wobec kobiet krążą legendy…. Lexi nie pozostaje nic innego jak zmiana tożsamości i „zniknięcie z powierzchni ziemi”. Przez pół roku udaje jej się ukryć, jednakże gdy już zaczyna myśleć, że niebezpieczeństwo minęło, okazuje się, że Eduardo Lopez zlecił jej odnalezienie płatnemu zabójcy, który już znajduje się na właściwym tropie. Federico Rex Donovan jest najlepszy i jego jedynym zadaniem będzie dostarczenie Lopezowi jego zguby…

Sam pomysł na fabułę bardzo mi się podobał. Już od pierwszych stron się dzieje i akcja utrzymuje się niemal przez całą książkę. Do tego naprawdę szybko się ją czyta, bo nie dość, że wciąga to jeszcze styl autorki jest niezwykle przyjemny. Bardzo podobała mi się postać Lexi, jej cięty język i jej postępowanie w niektórych sytuacjach. W końcu dziewczyna nie miała nic do stracenia, także podejmowała czasem naprawdę ryzykowne decyzje. Co do Rexa, to miałam wrażenie, że to taki Jason Statham z Transportera :P Oboje mieli dostarczyć przesyłkę do zleceniodawcy i oboje mieli z tym różne przygody i trudności. Zabrakło mi tu niestety większych emocji, Lexi miała tak ciężkie i trudne chwile w małżeństwie, a pomimo to jakoś nie odczułam, żeby zbytnio ją to skrzywdziło. No i oczywiście plus za humor, nieraz uśmiech zawitał na mej twarzy podczas słownych „pyskówek” głównej bohaterki. „Doręczyciel” zdecydowanie bardziej przypadł mi do gustu niż „Król Midas”, także możliwe, że skuszę się na kolejną część.