Dotknąć prawdy recenzja

,,Dotknąć prawdy''. Wyścig o sprawiedliwość....

Autor: @cyrysia ·3 minuty
2011-05-03
Skomentuj
Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!
Każda kobieta, która jest matką wie, że macierzyństwo stanowi źródło niezmiernego szczęścia. Matki rozkoszują się posiadaniem dziecka, które chodzi do szkoły, ma przyjaciół, rozwija się i dojrzewa. Niestety, niektóre rodzicielki muszą borykać się z ciężkimi, nieuleczalnymi chorobami swoich pociech i dla nich, muszą ograniczyć się do realizowania najprostszych i najbardziej podstawowych celów.

Antoinette van Heugten, pragnie ukazać czytelnikowi, świat dzieci dotknięty autyzmem. Sama od kilku lat interesuję się tą tematyką i wspiera ośrodki zajmujące się dziećmi chorymi na autyzm. Zanim zaczęła pisać książki, pracowała jako prawnik i ukończyła University of Texsas Scholl of Law. Obecnie mieszka wraz z mężem w Texsas Hill Contry.

Wspaniały warsztat literacki Antoinette van Heugten, możemy poznać w debiutanckiej powieści ,,Dotknąć prawdy’ wydany przez wydawnictwo MIRA.

Głównym bohaterem, jest szesnastoletni Max Parkman, który cierpi na zespół Aspergera, czyli rozwiniętą formę autyzmu. Ponieważ objawy nasilają się w wieku dojrzewania, już widać wzmożoną agresję u chłopca w wyniku czego, szkoła nie zamierza dalej utrzymywać Maksa na liście uczniów. Dodatkowo znaleziony przez matkę Daniellę, pamiętnik w którym syn opisuje swoje myśli samobójcze, skłania rodzicielkę do umieszczenia chłopca w szpitalu psychiatrycznym Maitland.

W szpitalu, zespół zajmujący się Maksem ustala diagnozę i sposób leczenia. Ku zdziwieniu matki, lekarze informują, iż nastolatek oprócz choroby Aspergera, ma urojenia paranoidalne i cierpi na szerokie spektrum zaburzeń psychicznych, noszący nazwę zespołu schizoafektywnego i dlatego będzie musiał prawdopodobnie do końca życia przebywać w zakładzie zamkniętym.

Danielle Parkman, nie chce przyjąć do wiadomości tak straszliwej diagnozy i uważa ten stan rzeczy za jedną wielką niedorzeczność. Tymczasem sytuacja dramatycznie się pogarsza. Podczas wizyty pani Parkman na oddziale Fountainview, zastaje swego syna w innym pokoju, gdzie w kałuży krwi, leży zabity Jonas Morrison, który był także pacjentem szpitala. Obok niego na podłodze zakrwawiony, nieprzytomny i z narzędziem zbrodni w ręce leży Max. Między chłopcami już wcześniej dochodziło do konfliktów, ale czy nastolatek posunął się do morderstwa denata? Dla wszystkich wydaje się oczywiste, że chłopak jest winny, jedynie serce matki jest przekonane o niewinności syna. Kobieta, pracująca na co dzień jako prawniczka w dużej nowojorskiej firmie wie, że musi wykazać się ogromną determinacją i siłą, by zdobyć niezbite dowody oczyszczające Maksa z postawionych mu zarzutów zabójstwa i odnaleźć prawdziwego sprawcę morderstwa.

Rozpaczliwie szuka w otaczających ją ciemnościach, najmniejszego choćby promyku światła i jest zdecydowana zbadać każdy, nawet najmniejszy trop. Nic nie jest w stanie ją powstrzymać ani policyjny dozór, ani groźba zamknięcia w więzieniu. Ufając swojej intuicji, bada każdy ślad i informacje w wyniku czego dokonuje bardzo szokującego odkrycia, które może odmieć wyrok sądu. Czy uda się Danielle odkryć prawdę? Czy Max rzeczywiście jest tylko ofiarą? A może kobieta sama zatraciła się w świecie rzeczywistości? Podejmijcie się tej niebezpiecznej gry i przekonajcie się sami, kto kłamie a kto mówi prawdę.

Powiem szczerze, że nie pamiętam, kiedy doznałam tyle emocji i wrażeń podczas czytania. Ta książka spowodowała, że przez parę dni dosłownie utraciłam kontakt z rzeczywistością. Przez cały ten czas dryfowałam w świecie prawników, rozpraw sądowych i służby zdrowia.

Muszę też, choć przez chwile wspomnieć o okładce książki, która mnie po prostu zachwyciła a jest to zasługa twórcy projektu Kuby Magierowskiego. W iście mistrzowski sposób oddał ducha tejże powieści.

,,Dotknąć prawdy’’, zapewnił mi czytelniczą rozkosz. Dawno nie czytałam tak wspaniale skonstruowanego thrillera psychologicznego, którego pochłania się dosłownie jednym tchem. Książka napisana jest lekkim i przyjemnym stylem. Fabuła rozwija się rewelacyjnie. Większość matek, gdyby zobaczyło swoje nadpobudliwe dziecko z narzędziem zbrodni, pewnie ze spuszczoną głową, przekonane by było o winie pociechy, tym bardziej , że fakty mówią same za siebie, zaś w ,,Dotyku prawdy’’, zdeterminowana prawniczka, ślepo wierzy w niewinność swojego dziecka i stara się ją udowodnić. Autorka w bardzo piękny i obrazowy sposób ukazuje emocjonalną więź między matką a synem.

Akcja powieści po prostu ścina z nóg, bo toczy się tak zaskakująco i intrygująco, że emocje sięgają zenitu. Każdy fan tego gatunku, będzie z pewnością oczarowany śledząc fałszywe tropy i odkrywając mroczne zakamarki ludzkiego umysłu. Brak mi po prostu słów, by opisać niepowtarzalność i oryginalność tejże powieści. Moim zdaniem zasługuje ona na miano książki roku, ponieważ daje niepowtarzalne emocje już od pierwszych stron a zakończenie jest równie mocno zaskakujące.

Jeśli masz ochotę przekroczyć granice zasad moralnych, ta książka jest dla ciebie. Odkryj wszelkie, głęboko ukryte tajemnice i spróbuj ,,Dotknąć prawdy’’ a przekonasz się, że warto.

http://cyrysia.blogspot.com/

Moja ocena:

Data przeczytania: 2011-05-03
Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Dotknąć prawdy
3 wydania
Dotknąć prawdy
Antoinette Van Heugten
7.4/10

Max Parkman ? autystyczny, rozchwiany emocjonalnie geniusz ? w oczach swojej matki zawsze był idealny. Wszystko się zmienia, gdy zostaje oskarżony o morderstwo? Nowojorska prawniczka, Danielle Parkma...

Komentarze
Dotknąć prawdy
3 wydania
Dotknąć prawdy
Antoinette Van Heugten
7.4/10
Max Parkman ? autystyczny, rozchwiany emocjonalnie geniusz ? w oczach swojej matki zawsze był idealny. Wszystko się zmienia, gdy zostaje oskarżony o morderstwo? Nowojorska prawniczka, Danielle Parkma...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Książka bardzo dobra! Główną bohaterką jest Danielle Parkman , nowojorska prawniczka oraz mama autystycznego Maxa. Cała historia dzieli się na trzy części. W pierwszej części dowiadujemy się o życiu ...

@dominika.u10 @dominika.u10

Prawda, słowo o wielu twarzach, chociaż każdy powie, że przecież jest tylko jedna, jak więc ją można dotknąć? Może trzeba ją odkryć, bo to co za nią bierze się nie jest nią? Czy jednak na ocenę sytuac...

@Kasia9 @Kasia9

Pozostałe recenzje @cyrysia

Prawda nie krzywdzi
Prawda nie krzywdzi

Emil Szweda napisał kawał dobrego, intrygującego i wciągającego kryminału, po który może sięgnąć każdy bez względu na preferencje czy upodobania czytelnicze. Nie ma tu b...

Recenzja książki Prawda nie krzywdzi
Diabelski Hrabia
Diabelski Hrabia

Brak mi słów, żeby opisać, jak bardzo spodobała mi się ta książka. Jest szalenie urocza, ale nie przesłodzona. Za fasadą dobrego wychowania, wytwornych manier i sztywnyc...

Recenzja książki Diabelski Hrabia

Nowe recenzje

Rajski blef
"Rajski blef"
@tatiaszaale...:

“Dobra zabawa ma swoją cenę”. Trzecia część cyklu “Komisarz Hektor Cichy”. Hektor Cichy to człowiek, który wzbudza spr...

Recenzja książki Rajski blef
Latawiec
Latawiec
@ksiazka_w_k...:

„Latawiec” autorstwa Przemysława Kowalewskiego to czwarta część jednej z moich ulubionych serii kryminalnych, w której ...

Recenzja książki Latawiec
Trzy siostry. Burza
Nadeszła burza
@Radosna:

W życiu bohaterów dalej sporo się zmienia, ale powoli w tym wszystkim odnajdują swoją nową rutynę. Ponowne spotkanie z ...

Recenzja książki Trzy siostry. Burza
© 2007 - 2024 nakanapie.pl