Działanie niepożądane recenzja

Zamykasz oczy. Jawa miesza się ze snem. Słychać kroki dobiegające z końca korytarza. Na horyzoncie droga pokrętna jak nagłej myśli lśnienie. Toniesz w ciemności, a umysł jak pusta kartka, zalewa przerażeniem. W granicach czasu zatartych między teraźniejszością a przeszłością. Ścieżka prowadzi tam, gdzie to co niemożliwe, staje się prawdziwe, gdzie nie wiadomo, co jest rzeczywiste, a co wyobraźnią. Niepokój zalewa falami zacierającą się granicę realności. Dźwięki nocy nabierają innego znaczenia. Stąpając po kruchym lodzie niepewności łatwo przepaść w poczuciu odrealnienia.

Od pewnego czasu, seniorkę Marię Drzewicką, nawiedzają koszmary, w których widzi własną śmierć. Zaniepokojony tym stanem syn kobiety, prosi lekarza, by przyjrzał się terapii pacjentki. Im bardziej interesuje się zdrowiem matki i ingeruje w leczenie, odnosi wrażenie, że jest obserwowany. Pętla przerażenia zacieśnia się i staje w obliczu niebezpieczeństwa.

Thomas Arnold stworzył osobliwy, ekscytujący thriller medyczny, stopniowo uwalniając prawdę. Pełen niepokoju i realności. Od początku towarzyszy nam cień tajemnicy, a zasiane ziarno niepewności kiełkuje. Sprawy pozornie nie mające ze sobą związku, łączą się. Tuż obok nas, bezustannie, toczą się rozgrywki, w które może być każdy wplątany.

Spokój jest tylko złudzeniem. Misternie utkana sieć oszustw, z której wyplątać się niezwykle trudno. Czujny wzrok przenikliwie obserwuje. Akcja zatacza coraz szersze kręgi, nabiera tempa i otula przerażeniem. Wielowątkowa intryga ukazuje obraz rzeczywistości w jakiej działają koncerny farmaceutyczne. Przekręty, szantaże, wielkie pieniądze i ludzie, którzy nie liczą się z nikim i niczym. Atmosfera zagęszcza się pośród i tak mętnej codzienności.

Z chaosu wielu spraw wyłaniają się dowody. Zamazany portret tego co dzieje się pod okiem nieświadomych ludzi, pragnących jedynie zatroszczyć się o swoich bliskich. Substancja podawana pacjentom nie leczy, lecz doprowadza do obłędu.

Bohater staje się świadkiem bezwzględnego przewartościowania życia i brutalnej czystki starszych ludzi. Wszyscy pod maską ukrywają realia przeszłości, doprowadzając na skraj szaleństwa.

Otacza go gniew i bezradność wobec systemu i układów. Ciąg niefortunnych zdarzeń zdaje się nie mieć końca. Życie zamienia się w koszmar. Drogado prawdy jest wyboista. Mrok niczym pełzający wąż oplata życie. Nieoczekiwanie wypełzają ukryte demony. Zaakceptowanie skrywanej latami prawdy oznacza, że nic już nigdy nie będzie takie jak było.

Zło dociera zazwyczaj wtedy, gdy się go najmniej spodziewamy. Autor ukazał fenomenalnie ten zepsuty świat, który nas otacza. Wykreowana historia niepokoi i staje się namacalna .
Polecam bardzo!