Nigdy przenigdy recenzja

Żadna rodzina nie jest idealna, mała kłótnia lub przypadkowa zniewaga zdarza się w każdym domu. Jednak prawdziwy problem powstaje wtedy, gdy normalne funkcjonowanie rodziny jest utrudnione przez zaniedbanie lub brak wsparcia ze strony rodziców.

Max, Nel i Nikola trójka rodzeństwa, która została pozbawiona życia w rodzinie, w której to dorośli są tym spoiwem, wspierają, opiekują się dziećmi i przekazują dobre wzorce. Zdawali sobie sprawę, że dorastają w rodzinie dysfunkcyjnej, jednak robili wszystko, żeby zapewnić sobie tę namiastkę normalnego domu. Max jako najstarszy przejmuje odpowiedzialność za rodzeństwo, dwoi się i troi, pracuje, zapewnia jedzenie i dach nad głową, stara się być dla nich przykładem. Cóż, w życiu nie ma lekko, często, nieszczęścia gromadzą się zgodnie z mechanizmem kuli śnieżnej. W tym samym czasie: Max traci pracę, Nikola w dobrej wierze podejmuje nieprzemyślana decyzja, a Nela przez przypadek związuje się z tajemniczym barmanem.

Nie oczekiwałam po tej książce zbyt wiele, tymczasem autor zaskoczył mnie totalnie, opowiedział mi wyjątkową, ale jakże złożoną historię. Niezapomniana, przejmująca, świetnie przemyślana opowieść o rodzeństwie Kamińskich, które już od dziecka miało pod górkę. Jednak w chwili zagrożenia stają murem za sobą, odzywa się w nich więź i solidarność krwi. Bo oni mieli tylko siebie. Duży plus za to, że cała opowieść jest pokazana z perspektywy każdego z rodzeństwa, co sprawia, że poznajemy ich bliżej i bardziej możemy zrozumieć ich zachowanie.

Mateusz Gostyński, w sposób umiejętny, z ubóstwa i walki o przetrwanie, wprowadził nas do świata, w którym rządzi przemoc, kasa i władza. Perfekcyjnie dawkując emocje, które pobudzają i wciągają w wir wydarzeń.

„Dzieci miasta. Nigdy przenigdy” fantastyczna historia, trójki rodzeństwa, której nie można się oprzeć. Ogromna wieź rodzinna, tu każdy, każdego chce chronić. Wszyscy razem i każdy z osobna, próbują zawalczyć o rodzinę, ale świat przestępczy rządzi się swoimi prawami. Jak to się skończy?