Dziecko Holokaustu recenzja

Jest to niesamowicie wzruszająca opowieść o dziewczynce cudem uratowanej z żydowskiego getta
.
Wydaje się, że skoro została potajemnie uprowadzona z getta, uniknęła holokaustu, przeżyła wojnę, to najgorsze już za nią. Niestety dziewczynka w swoim smutnym życiu nie zaznała poczucia bezpieczeństwa, przywiązania.

Kiedy pewnego wieczora Cypa z roczną dziewczynką na rękach trafia do domu Ireny, przyjaciółki z dziecięcych lat.
Irenka mimo olbrzymiego niebezpieczeństwa postanawia zostawić u siebie dziewczynkę- Rachelę. Ukrywa ją, bo wie, że gdyby tylko do jej domu wparowało gestapo, mogłaby pożegnać się z życiem razem z dziewczynką i pozostałymi członkami rodziny.
Cypa także dostała schronienie, jednak po wielu dniach niewiedzy o losach męża i rodziców, postanawia wrócić do getta, gdzie nie zastaje prawie nikogo. Żydzi zostali zamordowani, a większość z nich została upchana do bydlęcych wagonów i wywieziona do obozu Treblinka. Niestety w transporcie znalazła się także rodzina Cypy.
Kobieta mając na uwadze to, że w getcie czyha na nią śmierć, postanawia zażyć truciznę i umrzeć z honorem a nie z rąk nazistów.

Los nie szczędzi jej córci, Laleczki.
Malutka zostaje oddana do sierocińca, później trafia w ręce Zofii, przyjaciółki nieżyjącej mamy, później znowu trafia w inne ręce, aż w końcu, po wojnie, mając 5 lat, zostaje oddana w ręce fundacji wywożącej ocalałe Żydowskie dzieci do Palestyny.
Mimo zapewnień, że trafi w dobre ręce wuja Szymona, dziewczynka aż do 12r.ż. nie zeznaje spokoju, przenosząc się z jednego miejsca w drugie.

Kiedy poznaje historie swojej prawdziwej rodziny, zdaje się rozumieć dlaczego los jej tak nie szczędził wystawiając na wiele prób.
*

Książka powstała dzięki dziennikowi napisanego przez mamę Racheli, Cypę.
Żyjemy w czasach, gdzie możemy przeczytać wiele powieści opisujących losy niewinnych ludzi w czasach II wojny światowej. Są to dzienniki, wspomnienia, biografie ale i powieści oparte o prawdziwe wyrażenia.
Przeraża mnie ich liczba, a jeszcze bardziej dołuje mnie to, że wiele historii nie zostało spisanych, nigdy nie dowiemy się kim byli polegli więźniowie, czy żołnierze.

Hwała bohaterom oraz pisarzom spisującym z ogromnym oddaniem, świadectwa zbrodni hitlerowskich.
We współpracy z Wydawnictwo FILIA FILIA na faktach .