Dziewczyna z przeklętej wyspy recenzja

Swoją przygodę z książkami Anety Jadowskiej rozpoczęłam od książek z Dorą Wilk. Byłam bardzo zadowolona, że polska autorka stworzyła takie cudowne książki fantasty z osobnymi światami, które mogłyby być zaraz obok naszego. Pewnego dnia odkryłam książki o Nikicie i tak zaczęła się moja przygoda w Warsie. Na początku byłam pewna, że nic i nikt nie przebije Dory, jednak Nikitę mogę postawić na równi z Dorą. Bardzo chętnie sięgam po książki czy opowiadania z nimi w rolach głównych.

"Dziewczyna z przeklętej wyspy" to drugi tom z serii Kroniki sąsiedzkie. Główna bohaterka Nikita - córka zabójczyni, długoletnia członkini Zakonu Cieni, teraz działa na własną rękę. Razem z Robinem rozwiązują trudne dla innych sprawy. Tak jest właśnie i tym razem. Żaden z Cieni nie dał rady dowiedzieć się jak porwano i gdzie uwięziono córkę Theo Gorgonosa. On sam jest pewien, że tylko Nikita poradzi sobie z tym zadaniem. Tym razem czeka na nią wiele tajemniczych miejsc, dużo mrocznej magii, mity greckie, legendy, a nawet klątwa, od których zależy życie porwanej dziewczyny. Dodatkowo w trakcie wykonywania zadania okazuje się, że Theo nie mówi Nikicie wszystkiego. Jak myślicie czy i tym razem Nikita rozwiąże sprawę i uratuje Madalę?

Pokochałam Nikitę całym sercem. Dlaczego? Bo lubię, gdy bohaterkami książek są silne, niezależne i odważne dziewczyny, które wiedzą co jest dla nich najważniejsze w życiu. Gdy słuchałam tego audiobooka miałam przed oczami Nikitę. Mogę nawet śmiało powiedzieć, że chciałam być na jej miejscu - mieć odwagę walczyć z przeciwnościami, złymi siłami, mierzyć się z własnymi cieniami i wychodzić z tych potyczek zwycięsko. Książka bardzo działała na moją wyobraźnię. Gdy zamknęłam oczy potrafiłam sobie wyobrazić każdy jej ruch, krok, usłyszeć szum i szept Sawy. Fajnie było wyłączyć się z otaczającego mnie świata i razem z Nikitą wkroczyć do Warsa, a nawet i Sawy, gdzie za każdym rogiem może spotkać nas coś złego, gdzie cały czas trzeba się mieć na baczności. Książka jest napisana w taki sposób, że nie sposób poczuć jej klimatu, akcji, tego "ducha", który aż krzyczy "wejdź, rozgość się, a ja będę Cię prowadzić przez nieznane". Czułam się jakbym towarzyszyła Nikicie i choć wiedziałam od samego początku, że rozwiąże powierzone jej zadanie (bo kto jak nie ona ?), to i tak świetnie było wejść na nowo do tego świata, poczuć jego klimat i "walczyć u jej boku", bo ja się czułam częścią książki.
Ta książka jest świetnym polskim fantasy, które warto przeczytać.