Słońce też jest gwiazdą recenzja

Czy zawsze oglądacie ekranizacje, które powstają na podstawie książek?

Ja robię to niezmiernie rzadko. Kilka razy okrutnie się rozczarowałam i po prostu już tego staram się nie robić. Nie ma dla mnie znaczenia, że Słońce też jest gwiazdą - Nicoli Yoon została zekranizowana. Jednak samej książki byłam ciekawa, gdyż czytałam już Ponad wszystko tej autorki. Obie książki bym oceniła na równym poziomie. Głowy mi nie urwało, ale czytało się dobrze i szybko przez krótkie rozdziały. Mamy tutaj dwójkę głównych bohaterów, Natashe oraz Daniela. Spotykają się zupełnie przypadkiem. Cała książka to tylko jeden dzień z ich życia. Autorka zestawiła ich na zasadzie przeciwieństw. Natasha twardo stąpa po ziemi. Nie wierzy w miłość ani marzenia. Pochodzi z Jamajki i przebywa w USA z rodziną nielegalnie. Ma żal do ojca, bo to przez niego wieczorem zostaną deportowani. Daniel jest amerykaninem koreańskiego pochodzenia. To marzyciel, który chciałby zostać poetą. Rodzice pragną by został lekarzem. By osiągnął coś w życiu. Daniel nie chce ich zawieść. Ukazano tutaj miłość od pierwszego wejrzenia, pewność że każda nasza decyzja niesie ze sobą konsekwencje zarówno te dobre jak i złe. Mamy tu problem rasizmu, niespełnionych marzeń i pragnień oraz świadomość że nie wszystko da się wytłumaczyć racjonalnie. Mnie ta historia kupiła. Wciągnęła mnie. Trochę wkurzała mnie zmiana narracji, ale jest do przełknięcia. Historia wydała mi się bardzo realna, możliwe że gdzieś w Nowym Jorku to właśnie się dzieje. Troszkę zakończenie mnie rozczarowało. Zanim przeczytałam epilog stwierdziłam że ta książka opisuje rzeczywistość do bólu. I zaakceptowałam to. Jednak zakończenie zostało trochę polukrowane. Jak dla mnie nie potrzebnie ;) Za możliwość książki dziękuję @mamrotki_03, które zorganizowały booktour z tą książką ❤️