Ekspozycja recenzja

Niedawno rozpoczęłam swoją podróż z trylogią Remigiusza Mroza, z Chyłką w roli głównej. Niestety, jak na razie dane mi było przeczytać tylko część pierwszą, bo do kolejnej jest wielka kolejka chętnych w bibliotece, więc trzeba rezerwować. Co mimo chęci, nie uczyniłam, gdyż przewidywany pierwszy wolny termin wypada gdzieś za dobre kilka miesięcy. Przebierając nogami z niecierpliwością, postanowiłam wypożyczyć "Ekspozycję" tego samego autora. Czy seria z komisarzem Forstem będzie równie udana? Przekonajmy się.

Giewont to miejsce codziennych odwiedzin rzeszy turystów. Niezależnie od czasu i pogody, tymi szlakami zawsze ktoś podąża. Trudno tam o spokój i samotność, nie wspominając już o niezauważeniu. A jednak komuś się to udało i co gorsza pozostawił on po sobie niemiłą niespodziankę. Wezwana na miejsce tutejsza policja nie ma żadnych wątpliwości, iż ciało nagiego mężczyzny powieszonego na krzyżu to skutek morderstwa. Niestety, sprawca zadbał o to, by na miejscu zbrodni nie było żadnych śladów. Wiktor Forst, doskonały śledczy z wątłą opinię wśród innych policjantów i swoich przełożonych, na własną rękę postanawia rozwikłać tę tajemniczą sprawę. Pomaga mu piękna, zdeterminowana i niezwykle odważna dziennikarka, Olga Szrebska. Podążając tropem sekretnej monety z dawnych lat, dokopują się do traumatycznej przeszłości, która teraz zbiera swoje żniwa, bowiem każdy winny musi zostać ukarany.

Pierwsze wrażenia- książka, która zawiera ponad 470 stron to lektura, którą pochłania się w mgnieniu oka, rozdział za rozdziałem. Jest wbrew pozorom lekka i przyjemna. Początkowo akcja pędziła niczym bolid Formuły 1, jednak później zdecydowanie osłabła. Miało to miejsce w momencie, gdy nasi główni bohaterowie po raz pierwszy opuścili granice Polski. To właśnie wtedy autor żmudnymi i obszernymi opisami pewnych zagadnień religijnych, nad którymi rozwodziły się czołowe postacie, bardzo mnie zmęczył, a ja wynudziłam się okropnie ( to zdecydowanie nie moje klimaty). Na całe szczęście pod koniec tej historii wszystko ponownie nabrało tempa i charakteru, a już ostatni rozdział mocno mnie zaskoczył.

Nasi bohaterowie to para nieustraszonych poszukiwaczy prawdy. Ona- młoda, ambitna i zadziorna. Nie boi się nowych wyzwań, dzielnie stawiając czoła każdemu niebezpieczeństwu. Jest twarda i stanowcza, z determinacją dąży do celu. On- butny, spontaniczny, nieokrzesany. Lekceważy wszelkie opały w jakich się znaleźli, drwi ze śmierci, patrząc jej prosto w oczy. Ale jedno jest pewne- tylko on znajdzie dobre wyjście z każdej beznadziejnej sytuacji. Pozostałe postacie to tylko tło dla naszego duetu, nawet sam morderca. Morderca trudny do schwytania, przebiegły, nieobliczalny, ale mimo to mało charyzmatyczny, niemalże bezbarwny. Był, zabijał i tyle. Przepadł w mojej pamięci.

Podsumowując, "Ekspozycja" Remigiusza Mroza pomimo mojego początkowego zachwytu, to tylko dobry kryminał. Ciekawa i lekka fabuła, choć miejscami zbyt rozwlekła, średnia akcja i o dziwo frapujące postacie to jedyne zalety tej historii, ale nadal to zdecydowanie za mało, bym nie poczuła pewnego rozczarowania tą książką. Jednak nadal z czystej ciekawości zamierzam sięgnąć po ciąg dalszy. Kiedyś!