Królestwo Mostu recenzja

"Królestwo mostu" było czymś po co sięgnęłam bo najzwyczajniej w świecie nie miałam humoru na nic innego.

Słyszałam, że w tej powieści jest love-hate. Osoby, które czytają ode mnie recenzje wiedzą, że tam gdzie love-hate tam też jestem ja.

Tutaj mamy do czynienia z historią księżniczki. Księżniczki, która została wyszkolona, by w przyszłości zabić człowieka, który stanie się jej mężem, czyli króla wrogiego królestwa. Lara została "wybrana" (ehkem, ekhem) spośród swoich sióstr do wykonania tego zadania, więc (razem z nią) już na 15 stronie poznajemy Ardena. Arden jest oczywiście piękny, tak jak ona. Jest ideałem faceta: troskliwy, inteligentny, dba o poddanych. Jest umięśniony i wysportowany. Aż się duszno robi w pokoju jak on wchodzi. Jest wyrozumiały i dlatego pomimo tego, iż spodziewa się, że żona raczej stanowi śmiertelne zagrożenie, nie kryje się ze wszystkimi swoimi tajemnicami i słabościami.

Tymczasem Lara poza tym, że umie zabijać, nie okazuje żadnych indywidualnych zdolności. Ani cech charakteru. Jest zimna i ostra, więc nie wiem czy da się ją bardzo lubić. Autorka próbuje dać jej zdolność do ciętych ripost, ale - przynajmniej w moim odczuciu - jej to nie wychodzi. I właśnie dlatego nie wierzę w ten bullshit miłosny, który się tam tworzy. Aby romans był dobry MUSI być wiarygodny. A ten facet musiałby być jakimś piekielnym desperatem, żeby brać te kobietę na poważnie. Wiem, że to jest fantastyka, ale... szanujmy się nawzajem ;)

To co zawodzi w tej książce to wątki polityczne. Przedstawiane nam jest kilka królestw, ale wszystko jest tak chaotyczne; każdemu chodzi o coś innego, każdy traktat inaczej się nazywa, a nie jest nawet tłumaczony. Do tego nie wiem o co tak naprawdę rozchodzi się ta drama; czemu te wszystkie królestwa są skłócone? Czemu inne są w pakcie, a czemu inne nie? What's the point of this shit?

Zakończenie wzbudza we mnie mieszane uczucia. Z jednej strony mnie zawodzi bo jest mega przewidywalne, a także nie jest to coś, co chciałam zobaczyć. Z drugiej strony kusi na kolejny tom.

Warsztat mi się podoba; wszystko jest zjadliwe i przyjemne, momentami dialogi są do porzygania, ale to tylko czasami.