Ona recenzja

Deklaracje związane z czytaniem mogą się okazać bardzo ryzykowne, zwłaszcza gdy Wasz ulubiony autor lubi eksperymenty. Ja z Adrianem Bednarkiem zdecydowanie się nie nudzę, choć nadal najbardziej cenię jego debiutancką serię, to z przyjemnością poszerzam z nim moje literackie horyzonty, a tym razem przyszło mi się zmierzyć z tworem zwanym thrillerem erotycznym.
Miałam pewne obawy przed sięgnięciem po tę książkę, bo wszelkie wątki miłosne, czyli zarówno te romantyczne, jak i czysto fizyczne, sprawiają, że raczej się męczę i przestaję czerpać przyjemność z lektury, ale "Ona" nie była wcale taka zła. Przyznaję, że byłabym skłonna uznać nawet, że tym razem klasyfikacja gatunkowa była trochę na wyrost, bo w tej powieści nie było niczego, z czym nie zetknęłabym się już w tych "normalnych" thrillerach Bednarka.
Paradoksalnie "Ona" dała mi do myślenia. Zaczęłam się zastanawiać na ile rzeczywiście można kierować się w życiu pożądaniem i czy naprawdę można kogoś poznać na tyle, by postarać się dostosować do wyobrażeń tej osoby związanej z wymarzonym partnerem. Do czego takie postępowanie może doprowadzić? Czy można na tym zbudować trwałą relację czy jednak odgrywanie roli po jakimś czasie stanie się zbyt męczące albo zwyczajnie się znudzi? Całkiem sporo refleksji jak na erotyk.
Sięgnęłam po tę książkę w pełni świadoma tego, na co się piszę i to, że mogłam się na to przygotować, sprawiło, że w sumie czytało mi się ją całkiem dobrze. Właśnie dlatego uważam, że precyzyjne określenie przez wydawcę gatunku jest tak ważne, ponieważ oszczędza rozczarowań. Nie zmienia to jednak faktu, że z wszystkich książek Adriana ta podobała mi się najmniej, co nie powinno nikogo dziwić.
"Ona" to powieść na jedno leniwe letnie popołudnie. Niezbyt skomplikowana intryga i natężenie pikantnych scen to przepis na typowo wakacyjną rozrywkę. Fani autora z pewnością docenią, że główny bohater nie odbiega od świrów, jakich zazwyczaj tworzy, mimo że doskonale wiedzą, że stać go na więcej. Dla mnie było to ciekawe doświadczenie, ale nie planuję powtórki.
Moje 6/10.