Fińskie dzieci uczą się najlepiej. Co możemy zrobić, by nasze dzieci były szczęśliwe, wierzyły w siebie i lubiły szkołę? recenzja

Nie zamierzałam nikogo zniechęcać, ale jedynie pokazać czego się po książce spodziewać, a czego w niej nie znajdziemy.
Mnie nie bardzo interesuje szkoła podstawowa i żałowałam, że nie ma nic na temat szkół średnich, ale z drugiej strony szkoła średnia jest kontynuacją podstawowej i w jakiś sposób na niej bazuje, więc spodziewam się, że podejście do nauczania nie zmienia się na późniejszych etapach.
Fakt, że autor nie jest Finem to dla mnie plus, bo osoba z zewnątrz zauważy rzeczy, które dla fińskiego nauczyciela są oczywistością.
Ja się cieszę, że przeczytałam książkę, bo utwierdziła mnie w przekonaniu, że nowoczesny sprzęt komputerowy nie jest wyznacznikiem skutecznego nauczania i nie muszę, że wstydzić, że korzystam 'tylko' z laptopa i rzutnika, a nie ustawiam się w kolejce by móc korzystać z tablicy interaktywnej. Autor utwierdził mnie też w przekonaniu, że moja potrzeba odpoczynku nie jest żadną fanaberią i słusznie robię nie otwierając poczty służbowej w weekend i wstrzymując się z czytaniem wszystkiego co spływa w sobotę i niedzielę do poniedziałku :)
Nie żałuję, że przeczytałam książkę, bo dzięki niej popatrzyłam na nauczanie z innej perspektywy.