Flaw(less). Opowiedz mi naszą historię recenzja

Flaw(less) to historia o dwójce nastolatków o Josephine i Chasie, którzy zmagają się ze samotnością, z tym, że nikt ich nie rozumie. Z początku ich relacja lekko mówią jest napięta. Jednak później zaprzyjaźniają się i stają się dla siebie ogromnym wsparciem oraz ucieczką od problemów. Bywają lepsze i gorsze chwile jednak zawsze udaje im się wyjść z dołu i powstać jeszcze silniejszymi. Odkrywają nowe miejsca. Chase pokazuje Josephine ważne dla niego miejsca, piękne, niesamowite, przede wszystkim wolne i spokojne miejsca, które pozwalają na chwilę zapomnieć o problemach i trudnych chwilach. Ich przyjaźń jest wolna i niezależna. Jednak czy to tylko przyjaźń? Dla obojga lepiej byłoby gdyby to naprawdę była tylko przyjaźń. Ale nie los chciał inaczej i zakochują się w sobie. Długo bronią się przed tą miłością, jednak po pewnym czasie zaczynają żyć chwilą i nie patrzeć w przeszłość. Obydwoje kochają się bezgranicznie. Są dla siebie jak pokarm nie mogą bez sobie żyć. Chase pokazuje Josephine piękno świata oraz to jak mało potrzeba do szczęścia. Obydwoje opowiedzieli siebie swoją historię swoją własną przyszłość, którą poznają tylko oni dzięki swojej bezwarunkowej miłości.
Pomimo trudnych sytuacji z rodzinami obojga nastolatków starają się aby rodzice dobrze traktowali tą drugą osobę. Ale czy można sprzeciwić się rodzinie od której jesteśmy zależni? Tego do końca nikt nie wie. Jedni mówią, że tak, że powinno się brać sprawy w swoje ręce. Inni natomiast mówią, że nigdy w stu procentach nie uwolnimy się od osób, z którymi nie mogliśmy rozstać się całe życie. A jak było w przypadku Chase'a i Josephine? Ten świat to tylko kawałek historii życia te problemy z rodzicami i wszystkie inne problemy one są mało ważne najważniejsza jest miłość.To jest niesamowite jak dwójka z pozoru zwykłych nastolatków mogło zmienić moje życie i życie wielu ludzi. Mogłaby się wydawać, że Flaw(less) jest jedną z wielu książek dla nastolatków o nastolatkach ale nie to ksiażka, która pozostaje w pamięci bardzo długo. Dla mnie jest to bezapelacyjne milion na pięć! Bardzo gorąco ją polecam! I choć to wszystko było jak sen to przecież że snu musimy się kiedyś obudzić...