Forteca. Oblężenie Gawilghur, 1803 recenzja

Zaczynając czytać książkę „Forteca. Oblężenie Gawilghur, 1803” Bernarda Cornwella, byłam świadoma, że jest to pozycja przeznaczona raczej dla mężczyzn – autor jest mistrzem powieści batalistycznych, osadzonych w różnych historycznych okresach. Jakież było moje zdziwienie, gdy „Forteca” zaczęła mnie wciągać!
Tytułowego bohatera serii „Kampanie Richarda Sharpe’a” poznajemy we wcześniejszych częściach - „Tygrys”, oraz „Triumf”. Warto wspomnieć, że każda z pozycji zawartych w serii (a jest ich naprawdę wiele!) może być czytana jako osobna powieść, a nawiązania do minionych wydarzeń są krótkie i jasne, co pozwala zorientować się w historii bez znajomości poprzednich tomów.
Tym razem Sharpe’a zmaga się z nie do końca odpowiadającym mu awansem na oficera oraz poczuciem wyobcowania w swoim regimencie. Oprócz wojny w Indiach, w której bierze udział , ma jeszcze inny cel – odnaleźć swojego wroga, który odebrał życie jego najlepszemu przyjacielowi. Los jednak ciągle rzuca mu pod nogi jakieś przeszkody. Jakby nie mało było żywionej ku niemu zawiści, urazy i niechęci ze strony niższych rangą żołnierzy, a także przełożonych, zostaje niespodziewanie oddelegowany do zadań, z których wcale nie jest zadowolony. A przed nim jeszcze ogromna bitwa o twierdzę Gawilghur, gdzie wycofał się nie tylko wróg brytyjskiej armii, ale także sam William Dodd – człowiek, któremu Richard poprzysiągł zemstę.
Bernard Cornwell po raz kolejny pokazuje swą ogromną wiedzę batalistyczną. Czytając „Fortecę” znajdziemy się w niesamowicie wartkiej akcji, której trzonem są właśnie opisy walk – zaciekawią one nie tylko czytelników z zamiłowaniami militarnymi, ale także laików, dzięki swojej dokładności i barwności. Fabuła toczy się niezwykle szybko, wydarzenia wręcz przewijają nam się przed oczami jak film – co powoduje, że pozycję czyta się sprawnie i płynnie. Dynamika gra tu – jak zwykle u Cornwella – niezwykle ważną rolę.
Należy również wspomnieć o bardzo dobrze zarysowanych postaciach. Richard Sharpe jest bohaterem wyrazistym, z indywidualnym charakterem; w toku powieści będziemy mieć styczność z silnymi emocjami i wyborami, które stają przed oficerem. Również inne postaci są barwne i unikatowe, co powieść urozmaica i dodaje autentyzmu. Można tu odnaleźć bohaterów godnych polubienia, a także takich, których będzie się nie znosić.
Mimo iż jestem kobietą i zupełnym laikiem w kwestiach batalistyczno-militarnych, „Forteca” Bernarda Cornwella wciągnęła mnie do reszty. Przygody Richarda Sharpe’a osadzone w indyjskich realiach czytałam z przyjemnością i ochotą, aby sięgnąć po inne książki autora.