Furia recenzja

Szalone lata 90te. W lesie zostają znalezione zwłoki kobiety. policjanci z działu kryminalnego mają nie lada zagadkę. Co się wydarzyło? Czy o gwałt, nieudana randka, napad na tle rabunkowym? A może wszystko na raz? Każdy z śledczych chce się wykazać i stara sie odegrać w sprawie jak najważniejszą rolę. Policjanci próbują utworzyć profil psychologiczny sprawcy i tym samym dojśc do tego kto kryje sie za tym brutalnym morderstwem. Tymczasem pojawiają się kolejne zwłoki i po raz kolejny jest to kobieta. W głowie każdego z śledczych wybucha niepokój czy to seryjniak? Jak zapobiec by informacje nie wymknęły się do ludzi? Coraz więcej szczegółów wychodzi na jaw, policjanci są też juz całkiem blisko rozwiązania zagadki. Trafiają na sprawcę i podążają jego śladem. Czy zdążą zanim dojdzie do kolejnego morderstwa?

Muszę zaznaczyc, że tę ksiązkę czytało mi się bardzo dobrze. Pomimo że, fabuła dzieje się w roku w którym ja sama jeszcze śmigałam w pieluchach to bardzo łatwo było wczuć się w klimat skręcanych papierosów, kaset magnetofonowych, maszyn do pisania i braku telefonów komórkowych. Praca policji była wtedy na pewno trudniejsza i przekaz informacji trudniejszy a jednak nadal dało się utrzymać kraj w ryzach i łapać sprawców. Mamy sporo barwnych postaci typowych dla tamtego okresu. Alkohol w pracy, przecieki do prasy, układy, przyzwyczajenia jeszcze z lat milicji.
Bardzo polubiłam Katię i Ostrowskiego. Ich mały romans to taki dodatek w fabule który jest nieprzesadzony i toczy się swoim torem bez zaburzania porządku śledztwa. Muszę przyznać że całkiem spodobała mi się rola sprawcy to jak prowadził swoje zbrodnie, jak starał się zacierać ślady i jak próbował uniknąć złapania.
Co bardzo mi się spodobało to że mieliśmy możliwość na końcu ( tu zdradzam że sprawca jednak został złapany) przesłuchiwać mordercę razem ze śledczymi. Poczułam się jakbym siedziała z nimi w jednym pomieszczeniu i słuchała opowieści Kramerskiego, który jk się okazuje wcale takim macho nie był...
Co mnie zdziwiło i zaskoczyło to rola Harrego. Z opisu ksiązki oraz innych opinii wnioskowałam że będzie to główna postać, może nawet główny śledczy który zatrzyma sprawcę... tak jednak nie było a sam Harry pojawia się jedynie na początku i na końcu książki i odgrywa nie znaczącą rolę. Mam nadzieję że w kolejnych częściach pojawi sie na dłużej i rozwieje wątpliwości.
Ogólnie polecam i na pewno sięgnę po kontynuację.