Recenzja książki Scarlett

“Scarlett” to kontynuacja losów bohaterów poznanych w poprzedniej części. Po tym w jaki sposób Gabriel zostawił Scarlett, dziewczyna dochodzi do siebie, a przyjaciółki pałają chęcią zemsty. Legend zrobił to jednak nie bez powodu i szybko zaczyna żałować swojej decyzji. Bezpieczeństwo kobiety jest jednak dla niego najważniejsze, a jego osoba przyciąga kłopoty. Dlatego lepiej będzie, żeby trzymała się od niego z daleka. Los miał dla nich jednak inne plany i wkrótce ich drogi zeszły się ponownie.

Z jakim napięciem, nadzieją i oczekiwaniem sięgałam po ten tom. Byłam ciekawa czy akcja nabierze dynamizmu, czy poznamy rozwinięcie wątków z poprzedniej części. Czy dostałam to czego oczekiwałam? Nie do końca… Nadal brakuje mi tych ognistych emocji, tego dreszczu oczekiwania, do których przyzwyczaiła nas autorka we wcześniejszych swoich książkach. Ale bardzo podobało mi się na jaki etap wchodzi relacja głównych bohaterów. Jak zaczynają się poznawać, odbudowują zaufanie, szczególnie Gabriel. Bo ten tom skupia się głównie na relacji między Gabrielem i Scarlett oraz na znakomitej kreacji tych bohaterów. Gabe z pozoru przerażający mężczyzna, ale z wielkim sercem i bardzo opiekuńczy w stosunku do osób, na których najbardziej mu zależy. Scar, pomimo całej tej otoczki snobizmu i przepychu świata, w którym się wychowała pozostała wrażliwą osobą, nie patrzącą na innych z góry. W obliczu niespodziewanego incydentu i małej pomocy Flynn, mężczyzna łamie swoje postanowienie i ponownie zjawia się w życiu kobiety. Zrobi wszystko, aby zasłużyć na jej miłość i odzyskać zaufanie, a ich relacja rozkwita powoli, bez pośpiechu.

“Pewnie mi nie wierzysz, i słusznie. Bo słowa nie wystarczą. Wiem o tym. Ale ja ci to udowodnię.”

Poznajemy nieco więcej faktów z przeszłości bohaterów, tragiczne dzieciństwo i młodość Legenda. Stosunki w rodzinie Scarlett, które i po śmierci mamy do łatwych nie należą. W tej części na pochwałę zasługuje postać Flynn, która wprowadza do fabuły troszkę zamieszania i ma bardzo ciekawą pasję.
Nie mamy nagłych zwrotów akcji, dopiero końcówka zdradza, że w trzecim tomie powieje grozą. Liczę, że “Decydujące starcie” rozwieje wszelkie moje wątpliwości.