Żółte ślepia recenzja

Żółte Ślepia patrzą na Ciebie z mroku nocy, cieni rzucanych przez drzewa w lesie, zakurzonych, zapomnianych kątów.

Jeśli macie okazję i lubicie fantastykę w starym stylu i słowiańskie klimaty polecam Wam te kilka dni spędzić między innymi z książka Żółte Ślepia . Marcin Mortka w swej nowej książce wydanej z Wydawnictwo Uroboros w rewelacyjny sposób połączył fantasy i coraz modniejszy (co mnie niezmiernie cieszy) słowiański klimat. Plastyczne opisy, malujące w naszej wyobraźni obrazy tak wyraźnie, które czyta się z ogromną przyjemnością, niewymuszone dialogi (a o to czasem trudno w książkach), świetnie wykreowane postacie i ciekawa fabuła pełna magii i tajemnic. Czego chcieć więcej? Goślinki! Znaczy się, Gosławy. Wiedźma ta zdecydowanie trafia na listę jednej z moich ulubionych literackich czarownic. I choć polubiłam Kosmacza czy jak kto woli Medvida, czyli głównego bohatera powieści, obrońce starej wiary, który mimo to nie stoi na przeszkodzie tego, co nowe, jednak to Gosława była dla mnie najciekawszą z pojawiających się w niej postaci. Samą książkę z czystym sercem polecam każdemu miłośnikowi gatunku fantasty, któremu niestraszne dość długie momentami opisy, walki na miecze i topory oraz pradawna, słowiańska magia.
Jedyne co mnie irytowało to wątek miłosny. Eh, Medvid i jego... sercowe wybory. Jeśli jest jakaś postać która mnie drażniła w tej książce, to zdecydowanie jest to szanowna Hajna... Ja rozumiem, iż wątek ten był istotny, nadawał cel naszemu głównemu bohaterowi i tak dalej, ale... no nie. Początkowo postać ta budziła moją ciekawość, jednak z każdym jej "pojawieniem się" drażniła mnie coraz bardziej. Ale chyba każda książka potrzebuje takiej postaci?
Pomijając jej personę uważam, że Mortka wykonał naprawdę dobrą robotę tworząc świat, kreując postacie i spisując fabułę Żółtych Ślepi. Żółte Ślepia to dobrze napisana książka fantasy ociekająca słowiańskim klimatem. Wartka akcja, dobrze wykreowane postacie i ciekawa fabuła. Książka idealna dla każdego fana gatunku.