Recenzja książki Na samą myśl o tobie

Robinne Lee napisała swoją debiutancką książkę, która jest pełna wzruszeń, gorących spojrzeń i namiętności. “Na samą myśl o tobie” wydana nakładem wydawnictwa Otwarte to historia o zakazanej miłości, tak bardzo nierealna, że pokusiłabym się o stwierdzenie, że jest prawdziwa. Książki erotyczne to moja odskocznia od codzienności, lecz nie mogą opierać się na samych namiętnych uniesieniach, musi coś sobą przekazywać bądź spowodować uśmiech na mojej twarzy. Gdyby nie zakończenie, które roztrzaskało moje serce, książka otrzymałaby dużo niższą ocenę, ponieważ czułam lekką irytację na główną bohaterkę, oraz ciągłe powtarzanie się scen erotycznych nasilało chęć odłożenia książki na półkę i zapomnienia o niej.

Trzydziestodziewięcioletnia właścicielka galerii sztuki Solène Marchand, która próbuje podnieść się po rozwodzie i próbuje pogodzić pracę z opieką nad nastoletnią córką Isabelle. Jej życie nabiera pikanterii w momencie, gdy jej były mąż znów nie wywiązuje się ze swoich obowiązków. To ona musi zamiast jego zawieść córkę i jej przyjaciółki na koncert jednej z najpopularniejszych kapel. Hayes Campbell jest zauroczony piękną Solène, nie przeszkadza mu nawet fakt, że jest od niego starsza o dziewiętnaści lat. Ich romans jest ogromną tajemnicą, który rozwija się w bardzo szybkim tempie. Czy to Nowy Jork czy Lazurowe Wybrzeże oni nie mają ochoty się rozstawać, lecz w momencie, gdy ich romans wychodzi na jaw, rozsądek powinien wziąć górę.

Miałam bardzo duży kłopot z zaakceptowaniem romansu głównych bohaterów. Jako matka widziałam pełno przeciwwskazań i miałam wiele przemyśleń, które tak bardzo się powielały z rozterkami głównej bohaterki, że oczekiwałam innego zachowania Solène. Może jest to spowodowane tak niezwykłą historią, a może tym, że Solène spełniła erotyczną fantazję wielu kobiet na świecie. Autorka ukazała nam prawdę na temat tej fantazji, podjęte decyzje przez główną bohaterkę niosą za sobą wiele konsekwencji, w wyniku których nie tylko ona cierpi, ale również jej córka.

Najbardziej przeraziło mnie ukazanie zachowania fanek Hayesa, było one karygodne i niekiedy strasznie psychodeliczne. Ich fascynacja zespołem jest niekiedy chora. Najgorsze jest to, że autorka nie wymyśliła sobie ich zachowania, obserwując fandomy kilku zespołów, spotkałam się z normalnymi fanami, lecz często spotykałam również tą niezdrową fascynację.

Podsumowując, przyznaję, że książka była dobra, lecz nie była tą, którą zapamiętam i do której będę miała ochotę wracać. Dziękuję bardzo za książkę wydawnictwu Otwarte.