Nowy projekt Maggie recenzja

Lucy Score gościła już u mnie na profilu kilkukrotnie, najbardziej znana jest chyba z trylogii Knockemout i od razu mówię, że ta książka to zupełnie coś nowego.

Maggie jest youtuberką, która remontuje stare domy i odsprzedaje je z dużym zyskiem.
Nigdzie nie zagrzewa miejsca dłużej niż trwa czas tego przedsięwzięcia.

Postanawia kupić ogromną willę z wielkim terenem do niej przylegającym.
To będzie jej największy projekt.
Dużo pracy i dużo pieniędzy.
Do tego Maggie kupiła tę posiadłość z jeszcze jednego, osobistego powodu...

Silas jest właścicielem firmy ogrodniczej, całe życie mieszkającym w małym miasteczku Kinship.
Gdy spotyka na swej drodze Maggie, zakochuje się dosłownie od pierwszego wejrzenia.

Tym razem plusy i minusy są dosyć wyważone, z niewielką przewagą plusów.

Podoba mi się samodzielność naszych bohaterów, ich sukcesy i determinacja oraz wielka pasja, z jaką to robią.

Lokalizacja i zgrana społeczność także odgrywa dużą rolę w tej opowieści.

Dom o wspaniałej aczkolwiek nieco okrytej aurą tajemniczości historią to dla mnie gratka i z wielką przyjemnością odkrywałam wszelkie jego sekrety.

Czyż nie każdy ma nadzieję, że znajdzie jakiś skarb?
Zwłaszcza w miejscu, w pobliżu którego odbył się słynny napad rabunkowy i zaginęły złote monety?
Ta część fabuły również mi się podobała, ciekawie autorka wplotła opowieść w treść książki.

Romans między bohaterami był nieco dziwny a to głównie za sprawą Silasa, który, umówmy się, był mocno nachalny, pewny siebie i arogancki a do tego... specyficzny.
To jeden z minusów, jego zachowanie i teksty ale suma sumarum rodzina mężczyzny trochę nim kieruje w lepsza stronę.

Maggie z kolei została poturbowana przez los, jest bardzo samotna a oprócz swojego wspólnika, który jest jej byłym mężem, nie ma nikogo.
Więc jej się nie dziwię dystansu do ludzi, zwłaszcza do Silasa.

Pomijając szybkie tempo rozwoju relacji bohaterów, muszę przedstawić Wam moją ulubioną postać.
To Kevin. Kevin jest zabawny, mądry i opiekuńczy a scena, gdy znalazł kociaki i je przygarnął oraz to, jak się nimi opiekował mnie rozczula do dziś.