Opętania. Historie prawdziwe recenzja

Nieustraszeni łowcy demonów bawią i uczą kolejnymi wspominkami o swoich bojach. Demoniczne siły malujące muszlę klozetową na czarno, wyczuwanie fluidów prezydenta, rdzenni bogowie rzucający straszliwą klątwę na chrześcijańskich osadników, lewitowanie pomasturbacyjne, kot bluzgami każący otwierać sobie drzwi i telepatyczna komunikacja z Wielką Stopą.
Przyznać się, który śmieszek wrzucił tę książkę w kategorię "Literatura faktu".

Jest lepiej, proszę państwa, jest zdecydowanie lepiej w porównaniu z "Nawiedzeniami" i ich podróbami opowieści przy ognisku opowiadanymi przez drużynowego z zacięciem pedagogicznym dla podopiecznych w przedziale wiekowym 9-12. Historyjki o straszliwych przypadkach z pracy Warrenów mają szczyptę oryginalności (cieszę się, że wróciła chociażby nieschnąca deska do chleba wspomniana w "Demonologach"!), wpakowanie ich w narrację "wycinki z pracy demonologów" z zasady wprowadza więcej emocji, postacie są zdecydowanie bardziej wiarygodne od tych kartonów z poprzedniej części.

Choć mamy poprawę pod względem samej konstrukcji i jakości historii, tak wciąż jest to szkodliwy badziew-reklama napisany przez i dla pary oszustów (oj, mdli od tych powplatanych tu i ówdzie zachwytów nad fachowością Warrenów, najczęściej "postać poboczna widziała ich w telewizji i przekonała się, że to nie para oszołomów, tylko kompetentnych fachowców", oj, jak mdli). To jest idealna lektura do karmienia w kimś duchowej nerwicy natręctw - w końcu niewidzialny wróg ciskający porcelaną po salonie może przyczepić się nie tylko za byle co (np. bawienie się kawałkiem drewna z alfabetem i odpowiedziami na pytania zaczynające się od "czy"), ale przede wszystkim za kogoś (możesz sobie być porządnym człowiekiem z wiarą co góry przenosi, ale jak mieszkasz w domu w którym ktoś tam kiedyś coś tam, to sorry, ślizgaj się na ektoplazmie). "Jeżeli zastanawiacie się nad sytuacją we własnym życiu - nad drobnymi, ale męczącymi wydarzeniami, które zwiastują spotkanie z ciemnymi siłami - dowiedzcie się możliwie jak najwięcej", radzi Ed Warren w epilogu. Pogłębiaj wiarę, książki poczytaj, do księdza zadzwoń, skontaktuj się z demonologiem. Najlepiej, jak to niejednokrotnie przekonywano w trakcie książki, z Warrenami, bo świat to sceptyczne, nieprzyjazne miejsce, w którym policja wyśmieje, ksiądz nie przyjedzie, ale ciepli, fachowi Ed i Lorraine chętnie się dla ciebie poświęcą.

Za samo to książka zasługuje na jedną gwiazdkę. No ale to by stawiało ją na poziomie "Nawiedzeń", które nie dość, że szkodliwe, to jeszcze nudne, więc niech będą dwie. A co mi tam, za historyjkę w klimatach filmu ekologicznego z lat 90. o porozumiewaniu się telepatycznie z Wielką Stopą stojącą na klifie z jastrzębiem na nadgarstku dam nawet trzy gwiazdki.





[Recenzja została po raz pierwszy (01.12.2019) opublikowana na LubimyCzytać pod pseudonimem Kazik.]