Happy Place recenzja

"Happy Place" Emily Henry to nieco inna powieść aniżeli pozostałe, które ukazały się na polskim rynku wydawniczym. Nie jest już tak bardzo lekka, słoneczna i prawdziwie wakacyjna, choć tematyka wcale się nie zmieniła. Emily Henry pisze o relacjach międzyludzkich, o tym, jak wpływają one na nasze życiowe wybory. Bohaterowie mierzą się ze swoimi traumami (choć słowo trauma wydaje się być nieco zbyt mocnym określeniem), wyborami, poszukiwaniem swojego miejsca w życiu uczuciowym, rodzinnym i zawodowym. Nie inaczej jest w powieści "Happy Place", którą tworzą dialogi przyjaciół przeplatane monologami wewnętrznymi głównej bohaterki Harriet. Jest to także powieść o przyjaźni, która nigdy nie jest taka sama jak na początku, lecz ewoluuje wraz z nami - dorasta, zmienia się, dojrzewa, oddala się, nie cieszy się już tym, co kiedyś, zmienia priorytety. Jeśli tego nie zaakceptujemy, możemy się rozczarować, gdyż jedną z najtrudniejszych rzeczy na świecie jest umiejętność pozostawienie czegoś takim samym na zawsze. Nie po raz pierwszy też i nie autorka ostatnia udowadnia, jak ważną sprawą jest umiejętność rozmawiania ze sobą. Każda prawda czy kłamstwo zawsze wyjdzie na jaw, a jeśli zbyt późno, zawsze ktoś zostanie zraniony. Lepiej być szczerym od początku do końca, ale też nie warto chować urazy, lecz podejmować próby zrozumienia - rozmawiać, wyjaśniać. Takie postępowanie sprawi, że przyjaźnie przetrwają, miłość przetrwa i to pomimo nieuchronnych zmian, które następują w naszym życiu.

"Happy Place" to pozornie romans, pozornie lekka literatura, gdyż skłania czytelnika do rozmyślań, odpowiedzi na wiele pytań. Chwilami może denerwować to "przegadanie", właściwie brak wartkiej akcji, ale warto dotrwać do końca, żeby przekonać się o słuszności decyzji Harriet, a może samemu zdecydować się na radykalny krok w swoim życiu i zacząć wreszcie żyć w zgodzie ze sobą, co daje nam zadowolenie. Zaryzykuję nawet stwierdzenie, że "Happy Place" to powieść psychologiczna, choć landrynkowa okładka zupełnie tego nie odzwierciedla. Emily Henry zaskoczyła mnie tą powieścią, gdyż spodziewałam się czegoś w stylu "Beach Read", "Book Lovers" czy "Funny Story", na szczęście było to pozytywne zaskoczenie.