Cykadełka recenzja

Do momentu kiedy Maria Resterna nie zaproponowała mi ,,Cykadełek" do recenzji, nie miałam pojęcia o istnieniu tej książki, jak również samej autorki. Od razu sprawdziłam ją na lubimy czytać i była. Opinie czytelników wg mnie są trochę zaniżone, ja osobiście oceniam ją troszkę wyżej. Opis od wydawcy nie zdradzał praktycznie nic. Okładka jest delikatna i eteryczna, ale też nie wiele mówi o książce. Nie znam autorki, sama książka praktycznie nic o sobie mówi. Stwierdziłam, że to będzie ciekawe doświadczenie.

Krysia to młoda dziewczyna, która sporo już tak naprawdę przeżyła. Kiedy była malutkim dzieckiem w wypadku samochodowym zginęli jej rodzice. Razem ze starszym bratem trafili pod opiekę dziadków, którzy ich wychowali. Dziadek były wojskowy nie zawsze potrafił pokazać wnukom uczucia, nadrabiała to wszystko ukochana babcia. Kiedy na świecie i jej zabrakło Krysia zaczęła się buntować. Wciąż sprzeciwiała się woli dziadka, nie trudno domyślić się, że było to powodem nie jednej ich kłótni.

W końcu Krysia mogła uciec z domu. Wyjechała na studia, gdzie poznała chłopaka, w którym się zakochała. Na złość rodzinie w wieku 20 lat wyszła za mąż za Marcina. Jej małżeństwo początkowo było udane, potem doszła proza życia, która ukazała wszystko takim jakie jest naprawdę. Krysia nie była szczęśliwa, miała wrażenie, że się dusi w tym małżeństwie. Pewnego dnia dostała wiadomość, że zachorował jej dziadek. Postanowiła wykorzystać chorobę dziadka, żeby zastanowić się nad sobą, czego tak naprawdę chce od życia, a także nad swoim wspólnym życiem z Marcinem.

Kiedy wrócila do rodzinnego Lublinka spotkała swojego dawnego przyjaciela Tomka. Uczucia tych dwojga wybiły siłą gejzera. Do tego wszystkiego w czasie poszukiwań siebie, Krysia odkryła najbardziej skrywaną tajemnicę, która od zawsze kładła się cieniem nad jej rodziną.

Co takiego wydarzyło się w tej rodzinie, że nikt nie chce o tym wspominać? Czy Krysia odnajdzie siebie? Czy będzie w końcu szczęśliwa?

Książka napisana jest w pierwszej osobie, dzięki temu dokładnie możemy poznać Krysię, bo to ona jest tu główną bohaterką i narratorem. W zasadzie cała fabuła skupia się na niej i jej poszukiwaniach siebie. Nie ma tu zawrotnej akcji, ale mimo to czyta się przyjemnie i dość szybko. Mnie bardzo zaciekawiła książka i z ogromną przyjemnością brnęłam w zakamarki duszy Krysi. Kibicowałam jej w znalezieniu siebie, bo dziewczyna naprawdę pogubiła się w swoim życiu. Postać Krysi jest dość wyrazista i wg mnie bardzo dobrze pokazana. Najpierw zbudowana nastolatka, potem na złość wszystkim wyszła za mąż, a kiedy zrozumiała, że nie może tak dłużej żyć, wróciła, by odnaleźć siebie. Choroba dziadka zmusiła ją do wielu przemyśleń, zrozumiała dużo i podjęla decyzje, które pozwolą się przede wszystkim realizować jej samej.

Zostaje mi tylko zachęcić Was do zapoznania się z tą książką, bo to naprawdę dobra książka. Dziękuję Pani Marii za książkę. I mam nadzieję, że będę miała okazję poczytać kolejną książkę. Polecam.