Brutalne zagranie. Club Sensual Desire recenzja

[…]Ludzie popełniają błędy i ważne, żeby umieli się do nich przyznać. Nikt z nas nie jest idealny. Ile razy byliśmy naiwni, błagaliśmy o coś, narzucaliśmy się komuś i walczyliśmy o własne szczęście? Niech pierwszy rzuci kamień, jeśli nigdy tego nie zrobił. Nie sądzę, że znajdzie się taka osoba. Dlatego starajmy się zrozumieć drugiego czlowieka[…]

Nie mogę się wciąż uspokoić, po tym co się tam wyprawiało. To była najmocniejsza część.

Abigail. Kiedyś w młodości mocno zraniła swoją najmłodszą siostrę, a na dodatek odbiła jej narzeczonego. Później życie nauczyło ją, że nie można się bawić uczuciami innych. Jej były mąż trafił do więzienia, a ona postanowiła się zmienić. Wiodła szczęśliwe życie wraz z synem. Jednakże pewnego dnia poznaje Axela, który ponawia się w jej restauracji. Jest nim zauroczona, natomiast jej przyjaciel już nie. Od tej pory zaczyna się walka o swe uczucia i o prawdę.

Jeszcze się nie otrząsnęłam z buzujące w mym wnętrzu adrenaliny, złości wręcz wk**wienia na bohatera, analizy tego co tam zaszło, a i ognia trawiącego me ciało, gdy czytałam te wszystkie opisy pokoi w klubie rozkoszy, bólu i grzechu. Oh momentami miałam ochotę tam wpaść i trochę sobie poużywać różnych przyrządów i gadżetów







 Autorka tą częścią dała mi taki wulkan emocji, że jeszcze są we mnie, jeszcze się nie ulotniły. Wiele razy w mojej głowie leciała wiązanka przekleństw w stronę bohatera. Oh nóż mi się w kieszeni otwierał, gdy oczyma wyobraźni widziałam jego arogancję, debilizm, bycie sku……(nie napiszę tego bo mi instagram zablokuje, ale wiecie o jakie słowo mi chodzi). Wiele razy nawet chciałam rzucić książką ze złości. Bohaterka też mnie irytowała na samym początku. Normalnie aż włos mi się jeżył na głowie, jak widziałam co wyprawia i że jest zaślepiona. Miałam ochotę wejść do książki i ją mocno potrząsnąć. Dobrze, że przejrzała na oczy.

Oj to była petarda ta część. Ukazała, że niektórzy ludzie dla swego szczęścia są w stanie wszystko zrobić, kosztem bólu, rozpaczy i utraty części siebie. Co więcej pokazująca, że czasem nie powinniśmy oceniać ludzi po ich postępowaniu i po tym jacy są, bo tak naprawdę nie znamy ich historii, ani motywu. Dlatego nie oceniaj tylko zrozum.

Polecam.