Hotel Paradise recenzja

Zmyślnie napisana historia, cudowna dwunastolatka i historia, którą trzeba odkryć… chociaż minęło 40 lat od pamiętnego zdarzenia, nikt nie wie co się stało z małą Mary-Evelyn. Gdzie podziały się ciotki. Emma Graham, którą fascynuje to morderstwo nie spocznie, dopóty nie odkryje prawdy. Zmyślna dwunastolatka zadaję pytania, których nie zadaje nikt. Ale mała jest bliska prawdy.
Naprawdę książką mnie wciągnęła. Szkoda, że tak długo czytałam, ale cóż, koniec roku szkolnego za pasem ; ). Szczerze mówiąc, twórczość Marthy Grimes mnie zaszokowała i jedyne czego żałuję, że śledztwo utknęło w takim punkcie i teraz będę musiała czekać na przesyłkę z kolejnymi dwiema częściami.
Historia dobrze zbudowana, autorka pokazuje nam piękny krajobraz. W szczególności przypadło mi do gustu Jezioro Duchów oraz Hotel Paradise. Niesamowicie je sobie wyobraziłam, dzięki wspaniałym opisom. Żyłam razem z mieszkańcami.
Podobali mi się ludzie, którzy słuchali Emmy, szeryf Sam, Maud, pan Root, Ubub i Ulub. Denerwowało mnie jedno( i to nie wina autorki), że ludzie nie rozmawiali z Ububem i Ulubem(to nie są prawdziwe imiona ! tylko przydomki (?) ). Nie próbowali z nimi rozmawiać, co z tego, że nie potrafili dobrze się porozumiewać? Jakby ktoś z nimi rozmawiał, to by mówili lepiej. Ehh…