Hurt/Comfort recenzja

Znacie takie książki, które z jednej strony kochacie z drugiej nienawidzicie?
Ja tak miałam z tą.
SERIO!
Zaczynając od minusów.
Nie wszyscy mogą to wiedzieć, ale nie przepadam za polskimi pisarzami.
Dlaczego?
Ponieważ NIENAWIDZĘ Polskich imion oraz nazwisk w książce! Kiedy widzę, że jakaś postać ma na imię Artur od razu kojarzę ją sobie z osobą, którą znam i te dwa obrazy bardzo mi się ze sobą mieszają i nie zgadzają, co psuje mi całą przyjemność czytania!
Dziwne?
Tak bardzo, zwłaszcza że przy obcojęzycznych imionach ten problem się u mnie nie pojawia...jestem dziwna tak.
Drugim minusem jest sposób, w jaki jest napisana ta książka. Uwielbiam czytać książki z perspektywy głównego bohatera, a tutaj niestety całość jest opisana z punktu widzenia 3 osoby.
Niby nic takiego, ale kiedy czytałam książkę w nocy, a autorka używała stwierdzenia "on" to często nie miałam pojęcia o którego "on" jej chodzi...
Ostatnią uwagą jest to, że czasami dana akcja była za szybko urywana i następowało przejście do kolejnej.
Okej może nie wszystkich interesuje jaką sukienkę wybrała Magda i czy Ance udało się przekonać mamę na wyjazd, ale mnie to ciekawiło..
Z minusów w sumie to tyle.
Nie za dużo, ale nie mogłam przejść obok tego obojętnie, bo nie wiecie, jak to raniło moją duszę.
Jeśli chodzi o pozytywy.
Książka opowiada nam naprawdę fantastyczną historię, w której troszeczkę aspołeczny chłopak stara się walczyć ze swoimi wewnętrznymi demonami, a u swego boku ma kilku naprawdę wspaniałych przyjaciół, którzy bardzo go w tym wszystkim wspierają.
Historia jest prawdziwa, bo ukazuje nam, że nawet w niewielkim gronie znajomych możemy znaleźć swoją tak zwaną bezpieczną przystań, w której wszystko wydaje się łatwiejsze.
Moim zdaniem koniec książki był najlepszy a ostatnie wydarzenia między Arturem a jego tatą?
Majstersztyk!
Uśmiech nie schodził mi z twarzy, a radość sięgnęła zenitu naprawdę.
Podsumowując, książka posiada jak dla mnie parę minusów, ale mimo wszystko warto ją przeczytać dla samej historii.

Ocenka: 7/10