Podyktowane sercem recenzja

Autorka zwraca w swoich wierszach uwagę na bardzo ważny element naszego życia – samotność, która doskwiera coraz większej ilości ludzi oraz na bycie kochanym przez drugą osobę i móc na nią liczyć w każdej sytuacji. Jedni z wyboru są samotni, a inni odrzuceni i pozostawieni sobie. Obie sytuacje nie napawają nas radością, tylko powodują rozterki.

„Podyktowane sercem” to tomik ukazujący bardzo dużą wrażliwość autorki, oczekiwanie na miłość, aż po grób. Która niestety nie nadchodzi. Oczekiwanie powoduje, że staje się coraz bardziej samotna i przygnębiona.

Traci nadzieję na powrót ukochanego. Zaczyna zapominać, dokąd miała zmierzać. Kiedyś była szczęśliwsza, teraz czuje się zagubiona i bardzo samotna.

Wspomnienia miłości, którą utraciliśmy, nie przywrócą nam radości, raczej smutek i krwawiącą wciąż ranę. Do pewnych decyzji trzeba dorosnąć, pozbyć się negatywnych emocji i zacząć żyć na nowo. „W życiu tak już jest, coś umiera, by coś lepszego mogło narodzić się.” Trzeba obudzić w sobie dawną siebie i brnąć przez życie, do przodu nie oglądając się za siebie. Życie jest zbyt krótkie i kruche, aby wciąż czekać i czekać i nie widzieć końca tej drogi. Życie przeleci, a czekanie na nic się nie zda. Wywoła frustrację, ból, starość i doprowadzi do życia w samotności.

Kinga Michałowska uwielbia pisać o miłości bez końca, co widać z każdym jej tomikiem. Jak wiadomo, jest to temat niewyczerpalny. Odkrywamy razem z nią emocje, które nią targają i którymi chce się z nami podzielić. W tomiku znajdziecie ponad 100 różnych wierszy. Środki stylistyczne wzbogaciły wiersze i zagrają na naszych uczuciach. Czuć w nich ból, rozpacz, tęsknotę, samotność i niewielką nadzieję na zmianę. Serdecznie polecam.

Za egzemplarz serdecznie dziękuję autorce Kindze Michałowskiej.