Następne życie recenzja

Książka Lisha opowiada o losach dwojga rozbitków życiowych. Pierwszym z nich jest Zou Lei, Ujgurka pochodząca z Chin, nielegalna emigrantka w Ameryce; tuła się tam od jednej nisko płatnej pracy do drugiej. Drugi bohater to Amerykanin, Brad Skinner, weteran wojenny z Iraku, który po odejściu z wojska nie może sobie poradzić z demonami z czasów wojny i wegetuje na marginesie. Para ma się ku sobie, zostają kochankami.

Oglądamy w tej opowieści USA nie z kart bedekerów, ale jako kraj biedy i wykluczenia. Bardzo ciekawie portretuje Lish tę inną Amerykę. Królują brud, śmieci, smród, szczury, nędzne lokale, domy, w których śpi się po ośmioro w pokoju. Mamy nędzne bazary, sklepy ze wszystkim za 99 centów, cuchnące jadłodajnie z marnym jedzeniem, nielegalne wytwórnie produkujące podróbki i zatrudniające na czarno za głodową stawkę. Przeznaczeniem bohaterów jest ciężka praca i marne widoki na poprawienie swojej sytuacji. Nikt tu nie wierzy w amerykański mit 'od pucybuta do milionera', każdy raczej walczy o to, by nie spaść niżej. To iście apokaliptyczny obraz, ale jakże prawdziwy, bo bardzo wielu ludzi tak żyje w tym bogatym kraju, ale raczej ich nie widać z okien wynajętego samochodu czy wycieczkowego autokaru.

Ciekawy to obraz, ale autor ma kłopoty z formą, książka jest przeładowana szczegółami niby drobiazgowy reportaż. Dostajemy na przykład dokładny opis końskich zalotów Skinnera do Zou Lei, a potem kilometrowych spacerów naszej pary po nieciekawych przedmieściach Nowego Jorku; to dziwne, bo w Ameryce się nie spaceruje, w tym kraju się jeździ, nawet największy biedak ma jakiś samochód. A Skinner nie jest biedny, ma trochę kasy, bo dostał sowitą odprawę z wojska.

A potem autor serwuje nam szczegółowe sprawozdanie o pracy Zou Lei w chińskiej jadłodajni z dokładną instrukcją jak się oprawia kurczaka. Myślę, że w ten sposób Lish chciał dać wrażenie realnego życia, ale po prostu nuży niebywale. No cóż, Knausgardem to on nie jest...

Reasumując, książka jest ciekawa, bo pokazuje Amerykę w innym świetle, niestety forma do bani.