Recenzja książki Instynkt mordercy

Instynkt mordercy Rachel Caine to już piąty i ostatni tom serii Stillake House.
W pobliskim stawie zostaje znaleziony zatopiony samochód. Na tylnych siedzeniach znajdują się ciała dwóch małych bliźniaczek, ale po kierowcy nie ma śladu. Czy to matka prowadziła? Gdzie się podziała? I dlaczego zostawiła na śmierć swoje córeczki? Do śledztwa angażuje się Kezia Claremont i Gwen Procter. Kobiety nie spodziewają się jednak, jakie niebezpieczeństwo na nie czyha.
Książka naszpikowana jest ciekawymi postaciami. Gwen to była żona zmarłego seryjnego mordercy, jej partner to brat jednej z ofiar jej męża. Kezia to policjantka, której narzeczony wciąż jest na wojskowych szkoleniach.
Instynkt mordercy trzyma w napięciu a stawka do ostatniej strony jest naprawdę wysoka. Książka ta bogata była w zwroty akcji, dzięki czemu nie było czasu na nudę, ale też szybko się ją czytało. To akurat nie zawsze jest zaletą, szczególnie w przypadku thrillerów, gdzie trzeba dać wybrzmieć emocjom i dać czas czytelnikowi na przywiązanie się do bohaterów na tyle, by zaczęli się o nich martwić. Moim zdaniem w Instynkcie mordercy balans między zwrotami akcji a napięciem został zachowany.
Jednak nie było w tej książce samych plusów. Nie przypadł mi do gustu Sam, partner Gwen. Jakoś nie mogłam zaufać jego postaci i zamiarom, choć w sumie nigdy nie dał jednoznacznego sygnału, że coś jest z nim nie tak. Ale miałam moje oczy szeroko otwarte w poszukiwaniu czerwonych flag.
Ponadto, choć była to pierwsza książka z serii, którą czytałam, wyczułam zmęczenie materiału. Finał też pozostawił mnie z niedosytem. Czasem walka o życie to po prostu za mało w przypadku thrillerów psychologicznych.
Książkę da się przeczytać bez znajomości wcześniejszych tomów, jednak szczerze tego nie polecam. Historia głównej bohaterki Gwen jest nierozerwalnie związana z fabułą piątego tomu i w książce pojawia się mnóstwo nawiązań do wcześniejszych tomów. W tym, jak się spodziewam, także wątków głównych. W każdym razie wiedząc sporo z ostatniego tomu, jakoś nie mam już ochoty sięgać po resztę serii...