Ja, Tamara. Powieść o Tamarze Łempickiej recenzja

Art Deco to termin pochodzący z języka francuskiego, który obejmuje malarstwo, grafikę, architekturę oraz aranżację wnętrz. Styl ten doskonale znany był w malarstwie, jego początki przypadły w dwudziestoleciu międzywojennym. Charakterystyczne cechy obrazów art deco to gładkie linie, geometryczne kształty i jasne kontrastujące barwy. Wśród wybitnych malarzy tego stylu należy wyróżnić A. Bourdelle, J. Dupas, Cassandre oraz Polkę T. Łempicką.

Aby poznać największą polską artystkę Art Deco, proponuję sięgnąć po książkę G. Musiała pt. "Ja, Tamara". Jak mówi sam autor, nie jest to biografia, lecz powieść historyczna. Bardzo podoba mi się taki sposób przedstawienia postaci. Powieść jest łatwiejsza w odbiorze, zawiera dużo faktów z życia malarki.

"Tak bardzo chciała być z lodu, a była z ognia."

T. Łempicka, urodzona w Moskwie, została wychowana przez dziadków w Warszawie. Pochodziła z zamożnej rodziny. Uczęszczała do zagranicznej szkoły, podróżowała po świecie. Dzięki babci Klementynie bywała w największych galeriach sztuki oraz doskonaliła swój talent. Do przyjaciół rodziny należeli min.Ignacy Jan Paderewski oraz Artur Rubinstein. W 1918 roku Tamara uciekła przed rewolucją październikową w Petersburgu i zamieszkała z rodziną we Francji. To właśnie tam zadebiutowała jako artystka. Aby przetrwać malowała portrety, które szybko zdobyły uznanie i były marzeniem wielu osób z wyższych sfer.

Tamara to nie tylko malarka. To skandalistka, głośnomówiąca o antykomunizmie, osoba barwna niczym ptak. Do tego trudna w obyciu, bezczelna i zarozumiała. Wdawała się w liczne romanse, na swoich kochanków wybierała zamożnych mężczyzn oraz kobiety. Nie stroniła od alkoholu i narkotyków. G. Musiał nie ubarwia bohaterki, poznajemy jej wady i zalety.

Książka "Ja, Tamara" to lektura pełna pasji, ciekawych zdarzeń z życia malarki. Pisarz stworzył barwne dzieło, które pięknie obrazuje tą nietuzinkową postać. Narratorką jest sama Tamara, za pomocą nagrań opowiada przyjacielowi swoje życie. Wspomina młode lata, szczęśliwe dzieciństwo oraz początki kariery. Poznajemy historię jej najsłynniejszych obrazów. Autor szczegółowo o nich pisze, aż chce sie je obejrzeć. Niestety opowiadania nie są ułożone chronologicznie. Trochę mi to przeszkadzało. Szkoda też, że autor nie pokusił się na napisanie książki o całym życiu artystki. Tutaj mamy tylko urywek, w pewnym momencie kończymy przygodę z Tamarą i aby poznać jej dalsze losy, trzeba szukać innych książek. Ciekawa jestem, które wątki i postacie przedstawione w książce są fikcyjne.Tego autor nam nie zdradził. Zabraklo mi posłowia. Są za to liczne przypisy, do których warto zaglądać. Na pochwałę zasługuje jezyk, jakim posługuje się G. Musiał. Jeśli ktoś zdecyduje się na ebook (ponad 20 godz), to całkiem przyjemnie się go słucha. Podczas lektury miałam wrażenie, że malarka jest wciąż żywą postacią. T.Łempicka zdecydowanie zasłużyła na estymę. Jednak o jej osiągnięciach nie wiele się mówi. Szkoda, że tak mało jej dzieł można zobaczyć Polsce. Obecnie 18 obrazów jest dostępnych w muzeum w Lublinie (malarka pozostawiła po sobie 600 dzieł). Chętnie obejrzałabym film albo serial o tytułowej Tamarze.

Polecam książkę "Ja, Tamara". Pisarz, Grzegorz Musiał zabiera nas do dawnego Paryża. Ukazuje życie słynnej malarki, obyczaje i historię tamtych czasów. Wraz z Tamarą możemy zanużyć się w jej świecie, poznać artystyczny splendor, posłuchać o początkach Art Deco. Książka należy do tych nieodkładalnych i z pewnością zajmie miejsce w wielu domowych biblioteczkach.

*Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl