Jak rozkochałam w sobie księcia recenzja

„Zasady fair play nie obowiązują w miłości ani zakładach hazardowych”.

„Nie zawsze możemy sami wybrać swoją ścieżkę życiową. Czasem jakieś zadanie spada nam na barki.. Lecz to może być dobra sposobność i wtedy albo dorastamy do tego, ale zbieramy ciosy od życia”.

Piękna okładka i ciekawy opis to dwie rzeczy, które skusiły mnie do przeczytania tej książki. Nie bez znaczenia był gatunek literacki, bo romanse historyczne to książki, w których kiedyś zaczytywałam się namiętnie, i bardzo chciałabym do tego wrócić.

„Jak rozkochałam w sobie księcia” to książka, która była dla mnie dużym zaskoczeniem. Bardzo podobało mi się to, że autorka nie skupiła się tylko na relacji głównych bohaterów, ale tez poruszyła kilka ważnych w tamtym czasie tematów, oraz dostarczyła mi wielu przypadłych informacji, o których nie miałam pojęcia.

Charlene jako nieślubna córka para oraz kurtyzany nie miała łatwego życia. Opieka nad młodszą siostrą i trzymanie się z daleka od mężczyzn, którzy z chęcią zapłaciliby za czas spędzony z nią to jej codzienność.
Pewnego dnia otrzymuję propozycję, która jest dla niej szansą na lepsze życie. Musi jedynie udawać swoją przyrodnią siostrę i rozkochać w sobie księcia, który właśnie poszukuję żony. Plan wydaje się prosty, jednak wszystko komplikuję fakt, że księcia naprawdę można pokochać – a ona nie może tego zrobić…

***

Ta książka to nie tylko pełna emocji opowieść o miłości, stracie i nadziei. To też duża dawka humoru, szczypta namiętności i wielka nadzieja na to, że każdy ma szansę na szczęście. Autorka w bardzo lekkim stylu przedstawiała zasady, jakie panowały w XIX wiecznej Anglii. Wykreowała bardzo realne postacie. Nie tylko głowni bohaterowie stanowili centrum tej powieści. Postacie drugoplanowe ubarwiały ją równie mocno. Bardzo polubiłam Daltona oraz małą Flor, ale też i też te mniej pozytywne postacie dostarczały mi wiele rozrywki, zwłaszcza gdy niektóre zachowania „nieokrzesanego” księcia o mało nie przyprawiły je o zawał.

„Jak rozkochałam w sobie księcia” to debiut literacki, który w mojej ocenie wypadł naprawdę bardzo dobrze. Czytało mi się tę historię niezwykle lekko, a fabułą była tak ciekawa, że nie oderwałam się, póki nie skończyłam.

Jeśli tak jak ja lubicie romanse historyczne, to bardzo was zachęcam do poznania historii Charlene i Jamesa. Mam nadzieję, że dostarczą wam tak samo dużo wrażeń, jak mnie.
POLECAM!