Jak się ciebie pozbyć, kochanie? recenzja

Babcia Klary Sawickiej wychodzi za mąż!
I to za kogo! Za jednego z najsłynniejszych polskich aktorów starszego pokolenia!
Przeprowadza się do dworku swego narzeczonego i prosi Klarę o pomoc w organizacji ślubu.
Machina radosnych przygotowań rusza, ale nikt się nie spodziewa, że wnuk narzeczonego babci postanowi pokrzyżować matrymonialne plany dziadka.
Ma doskonały pomysł.
Ale czy na pewno?
Co zrobisz, kiedy w Twoje plany wkradnie się miłość?

"Jak się ciebie pozbyć, kochanie?" jest debiutem Zuzanny Samulskiej. Jestem zaskoczona tym, jak bardzo podobała mi się ta książka, tym bardziej jak już wspomniałam, że to debiut.

Jeśli jeszcze ktoś zastanawia się, czy miłość w podeszłym wieku ma rację bytu, ta historia rozwieje wszelkie wątpliwości. Kochać można bez względu na to, ile mamy lat. Każdy ma prawo żyć tak jak chce. Doskonałym tego przykładem będą Eryk i Aurelia.

"Może nieadekwatne do wieku, ale przecież narzenia nie mają metryki, czyż nie?"

Bohaterowie posiadają tak różne charaktery, że nie można się z nimi nudzić ani przez chwilę. Klara to wnuczka Aurelii. Pomaga jej w orzygogowaniach do ślubu. Jest przekonana, że przyciąga pecha. Z kolei Miłosz chce pokrzyżować plany matrymonialne dziadka. Między Klarą a Miłoszem dojdzie do wielu spięć. Czy nim nadejdzie dzień ślubu ich dziadków, nie pozabijają się?

"Prześladujący mnie pech znów pokazał swą pełną moc. Wiedziałam o tym w chwili, gdy spojrzałam na Miłosza. Wrażenie dziwnego zmieszania wypisany na jego twarzy stanowił jasny sygnał, że i on mnie rozpoznał."

Ciekawym motywem książki są listy z przeszłości podpisane inicjałami. Jaka tajemnica się z nimi wiąże? I choć domyślałam się, kto jest ich adresatem, to i tak bardzo mnie to wszystko intrygowało.

Książka obfituje w kuriozalne sytuacje, przypadki, intrygę, które powodują wybuchy śmiechu. Ale oprócz humorystycznego zabarwienia mamy tu również nieco poważniejsze aspekty fabuły. Emocji wszelakich nie zabraknie.

"Jak się ciebie pozbyć, kochanie?" to komedia romantyczna, która otula ciepłem, wzrusza i zapewnia sporą dawkę humoru. To historia pokazująca, że pech niekoniecznie ma rację bytu, że my sami go często kreujemy. To powieść udowadniająca, że warto walczyć o siebie, miłość i marzenia. Bawiłam się wyśmienicie!