Recenzja książki Jaśmina

Jeśli myśleliście, że "Lilianna" była wzruszająca, to "Jaśmina" złamie wam serce 💔 Przygotujcie chusteczki siadając do czytania, bo nie będziecie mogli powstrzymać łez.
Główna bohaterka wydaje się być najbardziej wesoła i szalona z całej trójki dziewcząt. Przynajmniej tak dała nam się do tej pory poznać. Jednak to tylko zbroja, którą zakłada na co dzień, bo w głębi duszy to najbardziej skrzywdzona przez los dziewczyna. Traumatyczne dzieciństwo jak i bolesny początek dorosłego życia, musiały zostawić swój ślad.

"Godność nie ma znaczenia, jeśli się jest marionetką w czyichś rękach. Lalką pozbawioną woli, zmanipulowaną i podporządkowaną jednej osobie..."

Tym co Jaśmina przeszła, można by obdzielić kilka osób. Jakie okrutne i toksyczne osoby postawiło życie na jej drodze. Uważa, że jest uszkodzona i wybrakowana. Przez to broni się komuś zaufać i obdarzyć miłością. Nawet kiedy w jej życiu ponownie zjawia się Tymon i nie jest jej obojętny, odgradza się murem.

Tymon, brat Malwiny, od kiedy wyszedł z więzienia, zmaga się ze swoją przeszłością i łatką przestępcy jaka się za nim ciągnie. Dostaje szansę od chłopaków z Pink Tatoo, by szkolić się u nich. Dżas robi wszystko, by go do siebie zniechęcić, jednak chłopak stara się do niej zbliżyć. Więcej nie zdradzę, przeczytajcie sami, A zakończenie jest po prostu genialne.
Smutno było mi rozstawać się z książką, ale mam przeczucie, że pani Ania nas jeszcze zaskoczony.

Kochani zapewne przyznacie mi rację, że rzadko trafiają się książki, które by tak zapadły w pamięć i nie można o nich zapomnieć. Ja tak mam właśnie z serią Pink Tatoo, traktuje te trzy dziewczyny jak siostry i zamierzam jeszcze wielokrotnie wpadać do nich w "odwiedziny" 📚 Uwielbiam 💗💗💗
"Człowiek jest jak kosz na śmieci, do którego otoczenie wrzuca swoje odpadki. Nasi przyjaciele, bliscy, nasza rodzina zarzucają nas swoimi problemami. Często dobrowolnie na to pozwalamy. Sami milczymy, powstrzymując się przed obarczaniem kogoś naszymi zmartwieniami, skrywamy nasze prawdziwe myśli, nasze lęki. Ale kiedyś ten kosz na śmieci zapełni się całkowicie, wówczas nasz żal, rozpacz, wszystkie emocje nas przytłoczą. Wyleją się, a my sami nie będziemy w stanie poradzić sobie z tym bałaganem. I ktoś będzie musiał nam pomóc posprzątać".