Recenzja książki Nagle trup

Praca lekka, łatwa i przyjemna? To na pewno nie w wydawnictwie!
To miejsce, w którym królują wielkie emocje, a wielkie emocje są jak burzowe chmury - może wiatr je rozgoni, a może piorun będzie bił za piorunem ...
Charakterni redaktorzy, pełni pasji, uporu i pretensji pisarze, starania o zysk i jakość (co nie zawsze idzie w parze), do tego szara codzienność i przepisy - trzeba mieć końskie zdrowie, nerwy ze stali i skórę nosorożca by to wszystko wytrzymać i przeżyć. Nie każdemu się udaje - i nagle pojawia się trup. Tym razem w toalecie pra­cow­ni­czej wy­daw­nic­twa JaMas. Znaleziony przez praktykanta. Trup redaktora współpracującego Pawła Chojnowskiego. I zaczął się rollercoaster ...

Noooo, tym razem Marta Kisiel pojechała po bandzie!
Nie wiem, czy wyobraźnia tak ją poniosła, czy kiedyś jakieś wydawnictwo lub jego pracownicy bardzo, ale to bardzo mocno jej się narazili - ale stworzyła komedię nasączoną absurdem, ironią i humorem jak tort węgierski alkoholem ...
Jakby nie było - my, czytelnicy i fani Ałtorki mamy z tego radość.
Wprawdzie, jeśli chodzi o twórczość Marty Kisiel, to dla mnie wciąż na pierwszym miejscu (ex equo rzecz jasna) są "Dożywocie" i cykl "Tereska Trawna", ale na pewno nie zaprzeczę, że "Nagle trup" to perełka wśród komedii kryminalnych i jedynie słusznym jest wołanie "Więcej takich! więcej!"

Moim zdaniem, Marta Kisiel to żywy znak jakości; jej książki - wszystkie! - są napisane z wielką dbałością o każdy ich element - zamysł, język, prowadzenie akcji, wykreowanie postaci. A te, które mają bawić czytelnika - faktycznie bawią, do łez.
I tu jest nie inaczej. Zachwyciłam się dedykacją, książką w rozsypce, ojcem dyrektorem, bestsellerem momentalnym, wprowadzeniem pojęcia "zapasy na przyszłość" jako alternatywy niecierpianego przeze mnie i niesłusznego określenia "stos hańby, alias wstydu" (w odniesieniu do posiadanych, a jeszcze nieprzeczytanych książek) ...
Serdeczną sympatią obdarzyłam starszaków, czyli star­szego sier­żanta Jerzego Po­zgon­nego istar­szego po­ste­run­ko­wego Mi­chała Mo­gi­łę; śled­czych z lekka zagubionych w meandrach wydawniczej rzeczywistości, a jednak nie odpuszczających i myślących. Skutecznie.
A że tych postaci do lubienia, jak Jucha czy Karolinka lub wnerwiania jak Jacek Ma­sta­ler­czyk jest niemało - STAN OSO­BO­WY umieszczony na początku jest bardzo przydatny!

"Nagle trup" to debiut Wydawnictwa Mięta na rynku - i jest to debiut piękny, czego im serdecznie gratuluję! I równie serdecznie życzę im (i sobie), oby wszystkie ich książki, niezależnie od gatunku, były równie dobre!