Szeptacz recenzja

„Jeśli drzwi nie zamkniesz w porę, szeptać zacznie ktoś wieczorem.
Jeśli na dwór wyjdziesz sam, złego pana spotkasz tam.
Jeśli okno uchylisz choć trochę, pukanie w szybę usłyszysz przed zmrokiem.
Jeśli jesteś sam i miewasz się źle, pan Szeptacz na pewno odwiedzi cię.”

Autor zabiera nas do Featherbank, miasteczka, gdzie dwadzieścia lat wcześniej wydarzyły się straszne rzeczy, tak straszne jak tylko mogą być morderstwa małych chłopców z rąk seryjnego zabójcy - Szeptacza. Miasteczko przeżywało koszmar, ofiary znaleziono z naciągniętymi na twarz koszulkami, a jednego chłopca nie znaleziono wcale. Sprawę prowadził wtedy Pete Willis, którego doświadczenie okaże się kluczowe obecnie.

Nieświadomy tej historii Tom Kennedy, owdowiały pisarz chcąc zapewnić sobie i swojemu siedmioletniemu synowi Jake’owi nowy start, wprowadza się do Featherbank i liczy, że w końcu wszystko się szczęśliwie poukłada. Tom oczekuje, że syn się zaadaptuje i pozostawi za sobą wyimaginowaną przyjaciółkę. Psikus. Przyjaciółka podąża za chłopcem, a do tego dochodzi chłopiec mieszkający w podłodze… Pisarz nie spodziewa się też, że odnajdzie po latach kogoś, kogo próbował wyprzeć z pamięci przez całe swoje życie.

Niefortunnie, przed przybyciem Kennedych ginie kolejny chłopiec, a okoliczności wydają się dziwnie znajome. Dzieci słyszą szepty…

Tylko jak to możliwe, skoro Szeptacz siedzi w więzieniu i śmieje się policji w twarz?

Przyznam, że wybrałam Szeptacza na Nowy Rok po części dlatego, że nie mogłam oderwać się od okładki, jest urzekająca i sensoryczna, można jeździć palcem bez końca. Ale na treści też się nie zawiodłam! Weszłam w 2021 z naprawdę świetną lekturą. Thriller trzyma w napięciu i faktycznie momentami wydaje się przerażający. Autor umożliwił nam wejście w skórę Toma jako bezradnego i przerażonego rodzicielstwem ojca i zwykłego szarego człowieka, któremu czasem jedyne, co pozostaje to bezradność.

Polecam gorąco wszystkim! Jeśli szukacie dobrego thrillera, jest to właśnie ta książka :)